طرفداری/اسطوره‌های بایرن مونیخ به موفقیت این تیم تحت هدایت سرمربی کنونی و با ترکیبی متشکل از این بازیکنان، باور دارند. 
 آرین روبن و فرانک ریبری هر دو باور دارند که بایرن مونیخ کنونی، هم قهرمان بوندسلیگا می‌شود و هم شانس خوبی برای قهرمانی در فینال مونیخ دارد. 
جام فرانتس بکن باوئر بهانه‌ای شد برای ملاقات دوباره اسطوره‌های بایرن مونیخ. در این میان هواداران از تماشای دو چهره کنار هم بسیار خوشحال شدند، فرانک ریبری و آرین روبن. زوج وینگر افسانه‌ای بایرن در مصاحبه‌ای با سایت رسمی باشگاه، راجع به وضعیت فعلی تیم حرف زدند و خاطرات خودشان را مرور کردند. 
بایرن مونیخ در سال 2025 چه‌قدر قوی است؟
 روبن: فکر می‌کنم تیم بسیار قدرتمندی داریم. مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان مقابل یک تیم ایتالیایی که از لحاظ دفاعی بسیار مستحکم است قرار خواهیم گرفت، دیداری که بسیار جالب خواهد بود. شکست دادن اینتر همیشه سخت است. در بوندسلیگا هم شرایط خوب به نظر می‌رسد؛ شش امتیاز جلوتر از لورکوزن هستند. گفتن این حرف از بیرون راحت است، اما بعید است تیمی جز بایرن قهرمان شود. 
آیا بایرن موفق به عبور از سد اینتر خواهد شد؟
 روبن: باید ببینیم. جدالی بسیار نزدیک و سخت خواهد بود. بایرن ممکن است اندکی برتری داشته باشد، اما حریف‌شان در دفاع بسیار بسیار قوی است. آن‌ها در ضدحملات نیز تیمی بسیار خطرناک هستند. در هر صورت ونسان کمپانی و کادرش در حال انجام کار بزرگی هستند. 
فینال لیگ قهرمانان در مونیخ
 ریبری: فکر می‌کنم بایرن مونیخ این فصل دو شانس بزرگ دارد: قهرمانی در بوندسلیگا و لیگ قهرمانان اروپا. امیدوارم آن‌ها به فینال خانگی راه پیدا کنند.
شما هر دو فینال 2012 در خانه را تجربه کردید.
 ریبری: عمداً این بحث را پیش نکشیدم چون هنوز هم خاطره شکست در آن بازی برای من خیلی دردناک است.
روبن با ناراحتی سرش را تکان می‌دهد و نمی‌خواهد درباره آن خاطره تلخ اظهار نظر کند.
چقدر یک فینال خانگی مانند این می‌تواند در ذهن بازیکنان تأثیرگذار باشد؟
 ریبری: از یک طرف، انگیزه خوبی است، اما از طرف دیگر، فشار زیادی هم دارد. جو قبل از فینال 2012 فوق‌العاده بود: بازی در خانه، شناختن جو، استادیوم، شهر، هواداران. اما وقتی شکست می‌خورید، به شدت دردناک است. فینال 2012 برای ما، شهر و هواداران یک شوک بزرگ شود. اما یک سال بعد قهرمان شدیم، فوتبال همین است. 
روبن و ریبری چگونه در سیستم کمپانی جا می‌افتادند؟
 روبن: اگر بازیکن خوبی باشید، می‌توانید در هر سیستمی بازی کنید. بسته به ذهنیت مربی، ممکن است نیاز به تطبیق بیشتری داشته باشید، اما در نهایت این کیفیت بازیکن است که اهمیت دارد. هر بازیکنی ویژگی‌های متفاوتی دارد، مانند خاوی مارتینز و باستین شواین‌ اشتایگر که کاملاً متفاوت بودند. نمونه خوبی از این مسئله زمانی بود که پپ گواردیولا به بایرن آمد. بحث‌های زیادی درباره تیکی‌تاکا و جایگیری بازیکنان مطرح شد. بعضی‌ها می‌گفتند شاید روبن در این سیستم جا نداشته باشد، چون وینگری است که بیشتر از پاس دادن، دریبل می‌زند. اما در نهایت همه چیز عالی پیش رفت، چون یک بازیکن خودش را تطبیق می‌دهد.
ملاقات دوباره ریبری و روبن
 ریبری: من همیشه وقتی همدیگر را می‌بینیم خوشحال می‌شوم. معمولاً فقط با هم تماس تلفنی داریم. همیشه گفته‌ام که چیزی که ما در طول ده سال کنار هم تجربه کردیم، چه در زمین و چه در رختکن، قابل توصیف نیست. همیشه وقتی به یادش می‌افتم، پیش خودم می‌گویم عجب دورانی بود. 
چرا کمتر همدیگر را می‌بینید؟
 روبن: خب، این شرایطی است که برای تمام بازیکنان بازنشسته پیش می‌آید. هرکسی برنامه خودش را دارد، در خانه و زندگی شخصی‌اش مشغول است. من دوباره در هلند زندگی می‌کنم، فرانک اینجاست یا در ایتالیا و مثلاً رافینیا در برزیل زندگی می‌کند. دیدن همدیگر آسان نیست. به همین دلیل هر بار که فرصتی پیش می‌آید، واقعاً ویژه و خاص است. فرقی نمی‌کند شش ماه، یک سال، دو یا پنج سال بگذرد.
 ریبری: هر وقت همدیگر را می‌بینیم، خیلی خوشحال می‌شوم.
نظر ریبری در مورد بازیکنان بایرن مونیخ
 مایکل اولیسه؟ از عملکردش تاکنون بسیار راضی هستم. البته، چیزی که او را برای من خاص می‌کند این است که او هم فرانسوی است. من همیشه خوشحال می‌شوم که بازیکنان فرانسوی در بایرن بدرخشند. اولیسه بازیکن خوبی است و آرامش و لذت بردنش از فوتبال مشخص است. او باید این ویژگی‌ها را حفظ کند و نگذارد فشاری که همیشه در بایرن وجود دارد، او را تحت تأثیر قرار دهد.
 جمال موسیالا؟ بازیکنی کاملاً منحصر به فرد است. اگرچه سبک بازی‌شان با من فرق دارد، اما هر دو بازیکن منحصربه‌فرد و برای بایرن بسیار مهم هستند. کلید موفقیت این است که فوتبال را به‌عنوان یک بازی ببینید و از آن لذت ببرید. وقتی جوان هستید، انتظارات مردم به‌طور طبیعی بالا می‌رود و مدام افزایش می‌یابد. اما ما فوتبالیست‌ها ماشین نیستیم. من جمال را در تمرینات دیدم و به او گفتم که باید همین‌طور به بازی کردن ادامه دهد و در بایرن بماند. برای من، او مثل یک برادر کوچک است.
 مولر و نویر در بایرن فعلی؟ آن‌ها اسطوره‌های این باشگاه هستند؛ آنچه که به دست آورده‌اند، هرگز فراموش نخواهد شد. به نظر من مانوئل بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال است و توماس یک بازیکن بزرگ است که افتخارات زیادی کسب کرده. امیدوارم حداقل یک سال دیگر هم بماند.