هم میهن/متن پیش رو در هم میهن منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

«دیگه کت درآوردم». شاید این جمله را بتوان یکی از جذاب‌ترین جمله‌هایی دانست که در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری از جانب یکی از حامیان اصلی کاندیداها بیان شده بود. جمله‌ای از سوی محمدجواد ظریف که پس از 3 سال غیبت در عرصه سیاسی، با فرارسیدن انتخابات با تمام قدرت برای حمایت از مسعود پزشکیان به میدان آمده بود. او در زمان تبلیغات، تمام تلاش خود را انجام داد تا مردم را قانع کند که قهر با صندوق رای را کنار بگذارند تا تندروها نتوانند بیش از این در ارکان قدرت نفوذ کرده و کشور را وارد مسیری خطرناک کنند. ظریف در دوره تبلیغات به گونه‌ای عمل کرد که بیراه نیست اینطور گفته شود که نقشی پررنگ در پیروزی پزشکیان ایفا کرده است. 

پررنگ بودن نقش محمدجواد ظریف در پیروزی پزشکیان را زمانی می‌توان بیشتر احساس کرد که به پس از انتخابات نگاه کرد. همین تلاش‌ها و کت‌در آوردن‌هایش بود که خشم تندروها را از او به اوج رساند و کینه‌ای عمیق از وزیر سابق خارجه به دل گرفتند. پس از اینکه پزشکیان حکم معاونت راهبردی را برای ظریف صادر کرد، تندروها و به‌خصوص بهارستان‌نشین‌های این جماعت بیشتر تمرکز خود را روی آن گذاشتند که هرطور شده او را حذف کنند تا با نبودن ظریف، هم کمی از آتشی که به جانشان افتاده بود را کم کنند و هم اینکه نگذارند بیش از این به پزشکیان کمک کند.

آنها تمام تلاش خود را از یازدهم مرداد که حکم ظریف صادر شد انجام دادند و سرانجام پس از نزدیک به هفت ماه، کمی به هدف خود نزدیک شدند و حالا چند روزی است که ظریف دیگر در جلسات هیئت دولت شرکت نمی‌کند. البته دو روز پیش سخنگوی دولت در مصاحبه‌ای که داشت اعلام کرد هنوز از نظر دولت، محمدجواد ظریف معاون راهبردی است؛ موضوعی که شاید نشان‌دهنده روزنه‌های امید برای بازگشت او باشد.