آخرین خبر/شاید در ابتدا مهمترین جنبه برنامه فوق العاده اوشکستن رکورد نیم قرن قبل از خود بود ( نخستین بار جو_کیتینگر آمریکایی با پرش از ارتفاعی فراتر از تصور نشان داد که انسان می تواند آسمان را به زیر سیطره دانش خود بکشد )

 بومگارتنر اتریشی حدود پنج سال زمان مطالعه و تمرین کرد تا با درک و رفع نواقص پرشهای کیتینگر رکوردشکنی بی نقصی را به ثبت برساند . آنچه که کیتینگر ، بومگارتنر و استیس در پرش از لبه فضا انجام دادند ، هیجان غیرقابل توصیف خود را دارد ، اما جدا از ماجراجویی نهفته در این پروژه ها آیا میتوان از زاویه دیگری نیز به آنها نگاه کرد ؟

 کیتینگر ، بومگارتنر و استیس از جایی پریدند که بالای سرشان تیرگی محض عالم ماورای جو زمین دیده می شد و این به آن معناست که بشر خود را به لبه ناشناخته ها رسانده بود در حالی که فقط کمتر از 90 سال از عمر جاه طلبی انسان در فضا می گذشت . اینجاست که این مفهوم پدید می آید که " برای موفقیت های کوتاه مدت شاید هزینه مهم باشد اما برای موفقیت های بلند مدت نمیتوان بدون صبر و ساماندهی به جایی رسید " .