انتخاب/ تریتا پارسی، معاون اندیشکده آمریکایی کوئینسی نوشت: به نظر می‌رسد ویتکاف در مصاحبه با تاکر کارلسون اشاره می‌کند که خط قرمز ترامپ در مورد برنامه هسته‌ای ایران با آنچه مایک والتز، مشاور امنیت ملی، در مصاحبه‌هایش مطرح کرده، متفاوت است. والتز تأکید دارد که ترامپ به دنبال برچیدن کامل برنامه هسته‌ای ایران است – یعنی مدل لیبی. علاوه بر این، والتز خواستار تغییر روابط ایران با حزب‌الله و دیگر مسائل مرتبط است، که عملاً به مثابه تسلیم کامل ایران است.

در ادامه این مطلب آمده است: چنین خواسته‌هایی، در صورتی که خط قرمز واقعی باشند و نه صرفاً مواضع اولیه در مذاکره، قطعاً به شکست مذاکرات منجر خواهند شد. اسرائیل دقیقاً به همین دلیل بر این خواسته‌ها تأکید دارد – زیرا می‌خواهد مذاکرات شکست بخورد و ترامپ را به اقدام نظامی وادار کند. جان بولتون و مایک پمپئو نیز در دولت اول ترامپ همین رویکرد را داشتند.
 
اما ویتکاف می‌گوید که این مذاکرات «کمی پیچیده‌تر» خواهد بود، زیرا موضوع آن هسته‌ای است و نیاز به تخصص فنی دارد.
 
این نشان می‌دهد که ترامپ احتمالاً به دنبال توافقی است که برنامه هسته‌ای ایران را محدود و تحت بازرسی قرار دهد، نه اینکه آن را به‌طور کامل برچیند.
 
البته برچیدن کامل برنامه نیز تا حدی نیاز به تخصص فنی دارد، اما محدودسازی و نظارت به‌طور اساسی وابسته به تخصص فنی و علمی است (همان‌طور که مذاکرات برجام در مراحل پایانی خود به یک بحث فنی تبدیل شد تا یک مذاکره صرفاً سیاسی).
 
اگر موضع ترامپ محدودسازی برنامه هسته‌ای باشد، نه برچیدن کامل آن، و سایر موضوعات (مانند نفوذ منطقه‌ای و برنامه موشکی ایران) در بهترین حالت موضوعات ثانویه تلقی شوند، آنگاه احتمال دستیابی به یک توافق، قابل توجه خواهد بود.