آخرین خبر/ در این شب سرنوشت ساز، دعا قضا و قدر ثبت شده الهی را عوض می کند.
شب نوزدهم، شب اندازه‎گیری و بررسی امور است؛ لذا از آن، تعبیر به شب تقدیر شد. شب بیست‏ویکم هم شبی است که امور مقدّر شده، ثبت و ضبط می‎شود. در شب بیست‏وسوّم هم ولی‏الله‏الاعظم موارد ثبت‏شده را توشیح می‎کند؛ بنابر این امشب که شب بیست‏وسوّم است، کار تمام شده است. پس ما برای چه اینجا جمع شده‏ایم؟!زراره می‏گوید: امام محمد باقر(ع) به من فرمودند: «أَ لَا أَدُلُّکَ عَلَى شَیْ‏ءٍ لَمْ یَسْتَثْنِ فِیهِ رَسُولُ اللَّهِ»؛ آیا می‎خواهی تو را به چیزی راهنمایی کنم که پیغمبر(ص) برای آن استثنا نیاورد؟ فرمایش حضرت اشاره به این است که پیغمبر(ص) در آن مسئله اِن‏شاءالله نگفت؛ بلکه آن را به صورت قطعی بیان فرمود. چون وقتی انسان اِن‏شاءالله می‎گوید، احتمال انحلال وعده وجود دارد. پیغمبر یک‏جا استثنا نکردند و محکم گفتند.زراره می‏گوید: بله بفرمایید. حضرت فرمود: «الدُّعَاءُ یَرُدُّ الْقَضَاءَ وَ قَدْ أُبْرِمَ إِبْرَاماً»(1)؛ دعا قضا را رد می‎کند، اگر چه ثبت و ضبط شده باشد. در «موثقهٔ زراره» نیز فرمودند که شب نوزدهم، «لیلة‏التقدیر» و شب بیست‏و‏یکم، «لیلة‏الإبرام» است. اگر چه تقدیر تو ثبت و ضبط شده باشد. با این حال اگر دعا کنی، خداوند آن را عوض می‎کند. در ادامهٔ روایت می‏فرماید: «وَ ضَمَّ أَصَابِعَهُ»؛ حضرت انگشت‎هایشان را مُشت کردند و به کنایه فرمودند: اگر قضای تو به این محکمی هم باشد، خداوند آن را باز می‎کند.
(1)الکافی، ج 2، ص 470؛ بحارالانوار، ج59، ص231

سخنران:حاج آقا مجتبی تهرانی