طرفداری/شب گذشته، تیم ملی آلمان درحالی‌که با به ثمر رساندن سه گل در نیمه اول، خود را برای یک پیروزی بزرگ مقابل تیم ملی ایتالیا آماده می‌کرد؛ اما در نیمه دوم ورق برگشت و این آتزوری بود که توانست سه گل خورده را جبران کند. هر چند که مانشافت در نهایت با برتری 5-4 در مجموع به مرحلۀ بعدی لیگ ملت‌های اروپا صعود کرد؛ اما این بازی یک تلنگر جدی برای آن‌ها خواهد بود.
تیم ملی آلمان پس از تساوی دیوانه‌وار 3-3 مقابل تیم ملی ایتالیا، برای نخستین بار از زمان قهرمانی در جام کنفدراسیون‌ها در سال 2017، موفق به صعود به مرحلۀ نیمه‌نهایی یک تورنمنت ملی شده است. آن‌ها در تاریخ چهار ژوئن (14 خرداد) باید به مصاف تیم ملی پرتغال بروند و ممکن است در فینال که در تاریخ هشت ژوئن (18 خرداد) در مونیخ برگزار می‌شود، با برنده دیدار تیم‌های ملی اسپانیا و فرانسه روبه‌رو شوند.
بااین‌حال، تیم یولیان ناگلزمان در این شب دیوانه‌وار در دورتموند، نزدیک بود همه چیزهایی را که به شکلی چشمگیر ساخته بود، خراب کند. مقابل ایتالیا، مانشافت دو چهره کاملاً متفاوت نشان داد. اولیور باومن پس از بازی به‌درستی گفت: «نیمه اول در سطح جهانی بود، نیمه دوم وحشیانه!».

زنده شده خاطرات برد افسانه‌ای 7-1 مقابل برزیل
در 45 دقیقه نخست، آلمان که برای نخستین بار پس از شکست 2-0 مقابل اتریش در اکتبر 2023 با آرایش دفاعی سه نفره بازی می‌کرد، کاملاً ایتالیا را تحت‌فشار قرار داد. این بهترین نمایش آلمان از زمان دوران یواخیم لوو به شمار می‌رفت. نحوه بازی جمال موسیالا، یوشوا کیمیش و دیگر بازیکنان در مقابل آتزوری، در برخی لحظات یادآور برد افسانه‌ای 7-1 مقابل برزیل بود. یکی از نشانه‌های این تسلط، ضربه خلاقانه‌ای بود که روی ارسال کرنر برای گل دوم به ثمر رسید و کاملاً مدافعان ایتالیا را فریب داد.
بااین‌حال، در نیمه دوم، ناگهان اثری از آن تیم شجاع، هجومی و جنگنده دیده نشد. یولیان ناگلزمان در این‌باره گفت: «ما فقط پاس رو به عقب می‌دادیم». او که تعویض‌های زیادی را زودتر از حد انتظار انجام داد، در کنفرانس خبری پس از بازی این تصمیمات را به دلیل مصدومیت برخی بازیکنان توجیه کرد.

یک تجربه تاریخی
البته که در نهایت هدف از فوتبال پیروزی است و همه چیز در همین خلاصه می‌شود؛ اما گاهی اوقات نرسیدن به اوج عملکرد، به ویژه وقتی صحبت از توسعه بلند مدت و موفقیت پایدار باشد، می‌تواند مفیدتر باشد. به همین دلیل، این بازی یک هدیۀ ارزشمند برای تیم ملی آلمان محسوب می‌شود.
فوتبال آلمان در گذشته نیز این تجربه را داشته که چنین تلنگرهایی چه‌قدر می‌توانند مؤثر باشند. برای مثال، در پاییز 2012 و در مرحلۀ مقدماتی جام جهانی 2014، آن‌ها ابتدا با چهار گل از تیم ملی سوئد پیش افتادند؛ اما سپس این برتری چهار گله را از دست دادند و بازی با تساوی 4-4 به پایان رسید. این نتیجه انتقادات زیادی را متوجه یواخیم لوو و تیمش کرد؛اما نتیجه آن دوره سخت چه بود؟ تیم ملی آلمان از آن تساوی درس‌های ارزشمندی گرفت و در سال 2014 به مقام قهرمانی جهان دست یافت.
حالا یولیان ناگلزمان نیز می‌تواند روی چنین اثری حساب کند. این تیم نشان داده که توانایی رشد و پیشرفت سریع را دارد؛ اتفاقی که در یک سال و نیم اخیر به وضوح دیده شده است. برای یادآوری، در پاییز ۲۰۲۳، فوتبال آلمان در شرایط بحرانی بود و شکست‌های تلخی را مقابل ترکیه و اتریش تجربه کرد؛ اما اکنون، این تیم در مرحلۀ نیمه‌نهایی لیگ ملت‌های اروپا حضور دارد.

به صدا درآمد زنگ‌های خطر برای یولیان ناگلزمان
عملکرد ضعیف تیم ملی آلمان در نیمه دوم باید هشداری جدی برای یولیان ناگلزمان باشد! این بازی به خوبی نشان داد که آلمان حتی در صورت اندکی افت، مقابل تیم‌های بزرگ به مشکل خواهد خورد. این سرمربی 37 ساله نیز به خوبی از این موضوع آگاه است.
او پس از بازی در رختکن، ضمن تبریک به شاگردانش برای صعود به مرحلۀ بعد، بیش‌تر آن‌ها را مورد انتقاد قرار داد و هشدار داد که عملکرد آن‌ها در نیمه دوم به‌هیچ‌عنوان در حد تیمی که به دنبال قهرمانی در جام جهانی 2026 است، نبود.
درهرحال، شاید این تساوی 3-3 برای ناگلزمان بهتر از یک پیروزی 4-0 باشد، زیرا مانع از مغرور شدن آن‌ها می‌شود و از هیجان‌زدگی، غرور یا اعتمادبه‌نفس بیش از حد جلوگیری می‌کند. البته چند ماه گذشته نشان داده که با تلاش و تصمیمات درست کادر فنی، بار دیگر شور و اشتیاق در اطراف تیم ملی آلمان ایجاد شده است. آن‌ها گام به گام به سطح بالای فوتبال جهان نزدیک‌تر می‌شوند؛ اما هنوز به قله نرسیده‌اند. تساوی پرهرج و مرج 3-3 مقابل ایتالیا به‌وضوح این موضوع را نشان داد.