ورزش 3/واکنش مهدی قایدی به گل استثنایی مهدی طارمی، توجهات زیادی را به خود جلب کرد.
 فرار از پشت سر سردار آزمون، یک نشانه برای مهاجم تیم ملی است تا پاس را به زوج خود بدهد و آزمون نیز بهترین فرد در نشانه‌شناسی برای مهدی طارمی است. بنابراین یک پاس ماهرانه، مهاجم بوشهری فوتبال ایران را در موقعیتی قرار می‌دهد که او شانس خود را برای زدن یک گل رو پا امتحان کند.
این لحظه‌ای است که به یک ساعت اشتیاق تیم‌ملی برای زدن گل تساوی پاسخ می‌دهد. جایی که طارمی شلیک خود را به سمت طاق دروازه یوسوپوف می‌فرستد و گلر ازبکستانی هم چاره دیگری غیر از تسلیم شدن برابر مهاجم تیم اینتر ندارد.
طارمی که بازوبند کاپیتانی را بر بازو بسته، برای این گل که می‌تواند حکم صعود تیم ملی را امضا کند، مثل همیشه جشن می‌گیرد. دستان باز و فریاد و البته چشم و ابرویی که مدل تغییرش مختص به اوست. اما یکی دیگر از بازیکنان تیم ملی خوشحالی متفاوتی را انجام می‌دهد.
همشهری مهدی طارمی، مهدی قایدی، اولین کسی است که در گوشه زمین خود را به گلزن تیم ملی می‌رساند اما دستانش برای در آغوش کشیدن طارمی نیست. بلکه او هر دو دست خود را روی گوشش گذاشته و فریاد می‌کشد، از تعجب. شاید مثل خیلی از جوان‌ها اصطلاح خاص این لحظات را هم زمزمه می‌کند!
قایدی خودش یک ستاره تکنیکی است که بارها همگان را به چنین واکنشی وا داشته اما این گل طارمی انقدر جالب و شگفت‌انگیز بود که خود قایدی حیرت کند و اینطور در حالی که صورت مهدی طارمی را نگاه می‌کند، بارها شلیک دیدنی‌اش را در ذهن مرور کند و از تصویر آهسته‌اش هم به وجد بیاید.

البته این گل خیلی زود توسط ازبکستان جواب داده شد تا بازی ۲-۱ شود اما در طالع طارمی پنجاه و چهارمین گل ملی هم مقدر شده بود.  این بار روی تیزهوشی و فرصت‌طلبی و موقعیت‌شناسی