آخرین خبر/ کهکشان راه‌شیری زادگاهی پویا برای میلیاردها ستاره است. این مدل محاسباتی علمی، ۵۰ میلیون سال از تاریخ آن را بازسازی می‌کند.
 این تجسم، بینشی در مورد پویایی‌ کهکشان ما ارائه می‌دهد. گاز و گرد و غباری که توسط بازوهای مارپیچی جمع‌آوری می‌شود، به نسل‌های جدیدی از ستاره‌ها تبدیل می‌شوند. در میان ستارگان تازه متولد شده، ستاره‌های داغ و پرجرمی وجود دارند که حباب‌هایی از گاز را یونیزه می‌کنند و در اینجا، این حباب‌ها به رنگ قرمز می‌درخشند که ناشی از فرآیند بازترکیب هیدروژن است.


همین ستاره‌های داغ و پرجرم، زندگی خود را با انفجارهای ابرنواختری به پایان می‌رسانند. هر فلش نور، نشان‌دهنده یک انفجار ابرنواختری است که ابرهای متراکم گاز را تحت تأثیر قرار داده و فرآیند تشکیل ستاره‌های جدید را موقتاً متوقف می‌کند. سپس، گازهای تحت تأثیر دوباره فرو می‌ریزند و چرخه بی‌پایان تولد و مرگ ستاره‌ها را از سر می‌گیرند.