ورزش 3/یحیی گل‌محمدی در گفت‌وگوی نوروزی خود در مورد بدترین خاطره فوتبالی‌اش صحبت کرد.
پنالتی معروف یحیی گل‌محمدی در فوتبال ایران بعد از گذشت سال‌ها نه برای خودش فراموش‌شدنی است نه برای فوتبالی‌ها؛ در مرحله نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا 2004، در دیداری که 13 مرداد سال 1383 برگزار شد، ایران و چین در وقت‌های قانونی به تساوی 1-1 رضایت دادند تا بازی به ضربات پنالتی کشیده شود. در آن بازی بعد از آنکه ایمان مبعلی، پنالتی‌اش را خراب کرد، نوبت به یحیی گل‌محمدی رسید که پشت ضربه پنالتی قرار گیرد، اما او یکی از عجیب‌ترین تصمیم‌های زندگی‌اش را در آن شرایط حساس گرفت و پنالتی‌اش را چیپ زد و آن ضربه از دست رفت.
عادل فردوسی‌پور در واکنش به آن پنالتی حین گزارشگری گفت: «چه وقت چیپ زدن بودن آقای گل‌محمدی». حالا این جمله این بار در برنامه ۴۰۴ تکرار شد و یحیی خاطرات تلخ آن پنالتی را زنده کرد.
*شکست و شروع دوباره، شبیه آن لحظه‌ای است که آدم پنالتی را خراب می‌کند؟ 
وقتی پنالتی خراب می‌شود، همچنان در همان جایگاه هستی، حذف نمی‌شوی، بالاخره در همان تیم ادامه می‌دهی، اما فشار سنگینی را احساس می‌کنی. من این تجربه را داشتم (با خنده).
*چه وقت چیپ زدن بود آقا یحیی؟
این یکی از جمله‌های ماندگار فوتبال ایران است، اما من در آن لحظه حس می‌کردم همه‌چیز روی سرم خراب شده است. پس از آن بازی، وقتی به هتل برگشتیم، برنامه شام داشتیم، اما من مستقیماً زیر پتو رفتم و آن را روی سرم کشیدم و اصلا بیرون هم نیامدم. هم‌اتاقی‌ام، مهدی مهدوی‌کیا، آمد و گفت: "پاشو برویم برای شام." گفتم: "نمی‌آیم، اصلاً رویم نمی‌شود به بازیکنان نگاه کنم." رفت، اما دوباره برگشت و اصرار کرد: "پاشو، دیگه پاشو." به او گفتم مهدی اصلا با من صحبت نکن، آن قدر حال من بد بود که حتی نمی‌توانستم حرف بزنم. بیشترین چیزی که مرا آزار می‌داد، فکر بازگشت و روبه‌رو شدن با مردم بود. بارها عذرخواهی کردم، اما هنوز که هنوز است این خاطره تلخ برایم زنده است و آرزو می‌کنم بتوانم آن را فراموش کنم اما نمی‌شود.
*بزرگ‌ترین بازیکنان جهان هم چنین لحظاتی را تجربه کرده‌اند. 
البته پنالتی‌ای که من زدم، اگر گل می‌شد تازه مساوی می‌شدیم، چون پنالتی قبلی را ایمان مبعلی خراب کرده بود و تازه اگر من آن را گل می‌کردم، مساوی می‌شد و کار به پنالتی‌های بعدی می‌کشید. اما وقتی پنالتی‌ام گل نشد، استادیوم در نظرم تاریک و سیاه شد.