این نویسنده که از دهه ۴۰ آثارش در  نشریات مختلف چاپ می‌شد، به گفته فرزندش، مانی نیکویه، در پی ابتلا به سرطان ریه و عوارض ریوی پس از عمل علی‌رغم چند بار بستری در بیمارستان‌های رشت، صبح جمعه ۸ فروردین‌ماه ۱۴۰۴ در بیمارستان قائم رشت دیده از جهان فرو بست.

کانال دوات در معرفی او نوشته است: محمود نیکویه سال ۱۳۲۹ در محله‌ حاجی‌آباد رشت متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در رشت گذراند و در سال ۱۳۵۲ وارد دانشکده‌ ادبیات دانشگاه تهران شد و در رشته زبان و ادبیات فارسی به تحصیل پرداخت.

حضور نیکویه در عرصه‌ رسانه‌ها از دوران نوجوانی با چاپ مقالاتی در مطبوعات گیلان آغاز شد. او مقالات و نقدهای متعددی در نشریاتی مانند نگین، رودکی، راهنمای کتاب، آینده، هنر و ادبیات کادح، نقش‌ قلم، گیلان‌زمین و کلک منتشر کرده است.
همچنین از جمله آثار این پژوهنده می‌توان به این موارد اشاره کرد: «پورداود: پژوهنده‌ روزگار نخست»، «از نقطه تا خط» (مجموعه نقد و نظر درباره‌ نصرت رحمانی)، «نادره‌کاران» (مجموعه مقالات ایرج افشار)، «تاریخ بلدیه‌ رشت»، «رشت، شهر باران»، «دانشنامه‌ فرهنگ و تمدن گیلان (شمارهٔ ۱۱): گیلان در سفرنامه‌های سیاحان خارجی».