الهه جعفرزاده: آنفلوانزای معده یا گاستروانتریت ویروسی که یک بیماری گوارشی است، اغلب توسط ویروس‌هایی مانند نوروویروس یا روتاویروس ایجاد می‌شود و در بهار به دلیل تجمعات و گاه بی‌توجهی به بهداشت، شیوع بیشتری پیدا می‌کند.

علائم اصلی

این بیماری با تهوع شدید، استفراغ، اسهال آبکی و درد شکمی شناخته می‌شود. گاهی تب خفیف، لرز یا سردرد نیز به علائم اضافه می‌شود که نشان‌دهنده واکنش بدن به ویروس است. 

مدت زمان و شدت

در افراد سالم، علائم معمولاً یک تا سه روز طول می‌کشد و خودبه‌خود برطرف می‌شود، اما در کودکان، سالمندان یا افراد با سیستم ایمنی ضعیف، ممکن است شدت بیشتری داشته باشد و نیاز به مراقبت ویژه پیدا کند. 

چرا آنفلوانزای معده در فصل بهار شایع‌تر است؟ 

۱. تجمعات فصلی: سفرهای نوروزی، پیک‌نیک‌ها و گردهمایی‌های خانوادگی در بهار، فرصت انتقال ویروس را از طریق دست‌های آلوده، غذای مشترک یا سطوح آلوده افزایش می‌دهد. 

۲. شرایط محیطی: رطوبت و دمای معتدل بهار می‌تواند به بقای ویروس‌ها در محیط کمک کند، به‌خصوص اگر تهویه مناسب یا نظافت کافی وجود نداشته باشد. 

۳. غذاها و نوشیدنی‌های پرخطر: مصرف میوه‌ها و سبزیجات شسته‌نشده، غذاهای خیابانی یا آب غیربهداشتی در فضای باز، خطر ابتلا را بالا می‌برد، به‌ویژه در مناطق شلوغ یا روستایی که دسترسی به آب تمیز محدود است. 

 راهکارهای پیشگیری و درمان 

۱. شست‌وشوی دست: شست‌وشوی دست‌ها با آب گرم و صابون به مدت حداقل ۲۰ ثانیه، به‌خصوص قبل از غذا خوردن، بعد از دستشویی یا تماس با سطوح عمومی، اصلی‌ترین راه پیشگیری است. 

۲. کنترل کیفیت غذا و آب: شست‌وشوی کامل میوه‌ها و سبزیجات با آب سالم و اطمینان از پخت کامل غذاها، از ورود ویروس به بدن جلوگیری می‌کند. 

۳. آبرسانی بدن: در صورت ابتلا، نوشیدن مایعات فراوان مثل آب، محلول‌های ریدراسیون خوراکی (ORS)، چای کم‌رنگ یا سوپ‌های رقیق، از کم‌آبی ناشی از اسهال و استفراغ پیشگیری می‌کند. بهتر است از نوشیدنی‌های شیرین یا گازدار پرهیز شود. 

۴. محدود کردن تماس: در محیط‌های شلوغ، استفاده از ظروف شخصی و رعایت فاصله با افراد بیمار، شانس انتقال ویروس را کاهش می‌دهد. در صورت ابتلا، بهتر است فرد مبتلا تا ۴۸ ساعت پس از بهبود علائم از دیگران جدا بماند. 

۵. مراجعه به موقع پزشکی: اگر علائم بیش از ۴۸ ساعت ادامه یابد یا نشانه‌های کم‌آبی مثل خشکی دهان، کاهش ادرار یا سرگیجه شدید ظاهر شود، مراجعه به پزشک برای بررسی و درمان ضروری است. 

آنفلوانزای معده در بهار، با وجود شیوع احتمالی، بیماری قابل‌کنترلی است که با رعایت بهداشت و مدیریت صحیح، عوارض آن به حداقل می‌رسد. آگاهی از علائم، پیشگیری با اقدامات ساده و واکنش سریع در صورت ابتلا، تضمین‌کننده بهاری سالم و شاد خواهد بود.

آنفلوانزای معده و آنفلوانزای تنفسی یکسان هستند؟

 برخلاف آنفلوانزای تنفسی که با سرفه و گلودرد همراه است، آنفلوانزای معده به دستگاه گوارش حمله می‌کند و منشأ آن اغلب ویروسی است، نه باکتریایی یا مسمومیت غذایی ساده. در ادامه به بررسی تفاوت‌های این دو بیماری پرداخته می‌شود:

۱. منشأ و ویروس‌ها: آنفلوانزای معده اغلب توسط نوروویروس یا روتاویروس ایجاد می‌شود و دستگاه گوارش را هدف قرار می‌دهد، در حالی که آنفلوانزای تنفسی از ویروس آنفلوانزا (Influenza) ناشی می‌شود و سیستم تنفسی را درگیر می‌کند. 

۲. علائم کلیدی: گاستروانتریت با تهوع، استفراغ، اسهال و درد شکمی شناخته می‌شود، اما آنفلوانزای تنفسی علائمی مثل تب بالا، سرفه خشک، گلودرد و بدن‌درد دارد. 

۳. راه انتقال: آنفلوانزای معده بیشتر از طریق غذای آلوده، آب ناسالم یا تماس دست با سطوح آلوده منتقل می‌شود، در مقابل، آنفلوانزای تنفسی از راه قطرات تنفسی (عطسه و سرفه) پخش می‌شود. 

درک تفاوت آنفلوانزای معده و تنفسی در بهار، به انتخاب اقدامات پیشگیرانه مناسب کمک می‌کند. گاستروانتریت با تمرکز بر گوارش و انتقال از راه غذا، در بهار چالش بیشتری ایجاد می‌کند، اما هر دو بیماری با رعایت بهداشت قابل‌کنترل‌اند. این فصل، با آگاهی و مراقبت، می‌تواند به جای بیماری، سلامتی به همراه داشته باشد.

منابع:  ،