این کویر که بیش از ۱۵۰۰ هکتار وسعت دارد، پوشش گیاهی چندانی ندارد و بیشتر گیاهان ماسه‌ای مانند اسکنبیل یا درختچه گز در آن، رشد می‌کنند.  

تپه‌های شنی و رمل‌های روان این کویر زیبا در ساعت غروب، یکی از مناظر بدیع ره به نمایش می‌گذارد و سکوت و عظمت کویر برای دور شدن از روزمرگی‌ها و استرس‌های زندگی شهری طرفداران زیادی دارد. البته قدم زدن در آرامش دلپذیر کویر و دیدن آسمان ستاره‌باران بخشی از زیبایی کاراکال است.  

سون هدین سیاح ماجراجوی سوئدی در دوره قاجار، در توصیف کویر بافق چنین می‌نویسد: «بیابان کاملاً خشکی ما را احاطه کرده است. بیابانی به رنگ خاکستری و زرد و بدون یک برگ سبز، اما به زودی واحه بزرگ، نخل‌ها از دور، با حالتی دوستانه دست تکان می‌دهند و ما را به سایه زیبا و خنک خود می‌خوانند، جایی که ما می‌توانیم روی حصیرهای سبز استراحت کنیم، هیچ چیز نمی‌تواند لذت بخش‌تر از واحه‌ای درکویر باشد.»

یکی از مهمترین نکات در سفر به کاراکال، شناخت وضعیت جوی منطقه است. بهترین فصل سفر به کویر کاراکال اوایل فصل بهار و اواسط پاییز است. در این زمان دمای هوای کویر برای پیاده روی و اقامت مناسب است ولی در سایر فصل‌ها به دلیل دمای بالا و یا بادهای شدید و اختلاف دمای فاحش شب و روز امکان پذیر نیست.

پیاده‌روی در شن های روان، گشت در نخلستان‌ها، تماشای آسمان پر ستاره شب، آرامش و سکوت کویر، رصد ستارگان و عکاسی در شب، آفرودسواری، شترسواری، موتورسواری و سافاری از جمله تفریحات کویر کاراکال است.

وجود کمپ کویری در این منطقه و برخورداری از وسایل رفاهی، امکان اقامت و شب‌مانی در این کویر را نیز فراهم آورده است.

البته شهر بافق گنجینه‌ای از آثار تاریخی و طبیعی است و مسافران و گردشگران علاوه بر کویر کاراکال می‌توانند از جاذبه‌های گردشگری متنوعی مانند کویر شن و شادن، منطقه حفاظت شده بافق، خانه وحشی بافقی، کاروانسرای خان، بافت تاریخی بافق، مسجد جامع، معدن سنگ آهن بافق به عنوان بزرگترین معدن روباز خاورمیانه، روستای قطرم که به ماسوله کویر معروف است نیز دیدن کنند.