تسنیم/ناکامی برترین تنیسور تاریخ در کسب صدمین عنوان قهرمانی در مسترز میامی شاید ریشه در چشم کبودش داشته باشد.
نواک جوکوویچ، قهرمان 24 گرنداسلم در فینال مسترز میامی به یک تنیسور 19 ساله اهل جمهوری چک، یاکوب منشیک با نتیجه 6-7، 6-7 باخت. این باخت به او اجازه نداد تا صدمین عنوان قهرمانی‌اش را کسب کند. پیش از این، تنها جیمی کانرز (109) و راجر فدرر (103) به این رکورد دست یافته بودند.
جوکوویچ که بیشترین تعداد قهرمانی‌ها را در تاریخ تنیس دارد و جوایز بیشتری نسبت به دیگر بازیکنان برنده شده، هنوز هم به کسب 100 عنوان قهرمانی در دوران حرفه‌ای‌اش بسیار علاقمند است. فعلاً بازگشت به این آمار برای او امکان‌پذیر نیست. این تنیسور صرب برای دومین بار متوالی در فینال مسترز شکست خورد؛ او سال گذشته در شانگهای به یانیک سینر با نتیجه 6-7 (4-7)، 3-6 باخت. از ژوئیه 2024 جوکوویچ فقط در یک فینال از سه فینال گذشته‌اش پیروز شده است که آن هم قهرمانی‌اش در المپیک پاریس بود.
حالا صدمین عنوان قهرمانی جوکوویچ تا اطلاع ثانوی به تعویق افتاده است، در حالی که به نظر می‌رسید در میامی فرصتی ایده‌آل برای او فراهم شده باشد تا سرانجام به این تندیس دست یابد.
حریف  نواک 37 ساله در این فینال یاکوب منشیک 19 ساله بود که سابقه قهرمانی در سطح ATP را نداشت. جوکوویچ به‌ وضوح با تجربه‌ای که در این ورزش دارد، برتری داشت اما هیچ پرسشی درباره کیفیت بازی او در میامی وجود نداشت؛ او در آستانه فینال حتی یک ست را نیز واگذار نکرد، از جمله برابر چهره‌هایی مانند گریگور دیمیتروف، لورنزو موزتی و سباستین کوردای مشهور. اما در بازی سرنوشت‌ساز، او نتیجه خوبی نگرفت. به‌ ویژه تعجب‌آور این بود که او دو ست را به منشیک جوان در تایی‌برک واگذار کرد، جایی که او در مواقع حساس به‌ طور سنتی بسیار مطمئن عمل می‌کند.
آمار نیز به نفع تنیسور صرب‌ بود. جوکوویچ در میامی برای دومین بار در دوران حرفه‌ای‌اش پس از رسیدن به مرحله یک‌چهارم نهایی شکست خورد و پیش از این، تنها شکست او در فینال به سال 2009 برمی‌گردد که باختی 2-6، 5-7 مقابل اندی ماری را تجربه کرد. نتیجه این بازی سرنوشت‌ساز با منشیک، قطعاً شگفت‌آور است، اما می‌توان آن را منطقی هم دانست.
چه چیزی می‌توانست مانع از موفقیت جوکوویچ شود؟ بسیاری از کاربران اینترنتی متوجه شده بودند که نواک روز قبل از فینال با یک هماتوم بر روی صورتش به تمرین آمده است. بعداً مشخص شد که او دچار عفونت چشم (استی) شده بود.
بازی نهایی به‌ خاطر بارش باران بیش از پنج ساعت به تأخیر افتاد، اما هماتوم زیر چشم جوکوویچ در این مدت از بین نرفت. قطره‌های مخصوصی که او در طول بازی استفاده می‌کرد، نیز مؤثر واقع نشد.
جوکوویچ در بازی ابتدایی خود سرویس را واگذار کرد، اما بعداً موفق شد بازی را برگرداند. با این حال، منشیک در تایی‌برک ست اول قاطعانه پیروز شد و این‌ چنین در ست دوم نیز عمل کرد. جوکوویچ اعتراف کرد که یاکوب شایسته قهرمانی بود و از هرگونه عذر و بهانه‌ای به خاطر مشکل چشمانش پرهیز کرد، هرچند که به مشکلاتش در زمین اعتراف کرد.
او در کنفرانس مطبوعاتی گفت: این برای من یک افسوس است. دو تایی‌برک، بازی بسیار عجیبی، روز عجیبی با تأخیر باران و تمام آنچه که اتفاق افتاد. راستش را بخواهید، من در بهترین فرم خودم در زمین را احساس نکردم، اما واقعیت همین است. واقعاً دوست ندارم درباره مشکل چشمانم صحبت کنم. نمی‌خواهم این‌طور به نظر برسد که سعی در توجیه شکست خود دارم. منشیک بازی متعادل و قوی دارد. سرویسش فوق‌العاده، قوی و دقیق است. بک هند او بسیار قوی است و حرکاتش هم برای یک پسر به این اندازه قابل تحسین است.
تورم چشم ناشی از استی می‌تواند دید فرد را تحت تأثیر قرار دهد. حساسیت به نور به شدت افزایش می‌یابد. بنابراین ممکن است جوکوویچ واقعاً نمی‌توانست بهترین عملکرد خود را در زمین با مشکلات چشمانش نشان دهد تا به صدمین قهرمانی خود دست یابد. دست‌کم بخشی از جامعه تنیس به این امر معتقد است.
خوش‌خبری این است که هرچند او سال جاری به‌ خاطر یک همسترینگ پاره نتوانسته بود در اوپن استرالیا قهرمان شود، اما عفونت چشمی‌اش در نهایت فرصتش را برای قهرمانی در مسترز میامی از او گرفت. با این‌ حال، این وقایع به راحتی ممکن است رخ دهد. نکته اصلی این است که او هنوز هم در سطح نخبگان تنیس بازی می‌کند!

انتهای پیام/