خبرگزاری اقتصادی ایران/ قطع درختان و تخریب پوشش گیاهی، اینبار در روستای "جوانمیری" حادثه آفرید و سیلابی را رقم زد که به مراتع و اراضی کشاورزی آسیب های جدی وارد کرد.

جاری شدن سیلاب و ظغیان رودخانه در مسیر روستای جوانمیری در منطقه سرپل ذهاب در استان کرمانشاه، باعث تخریب مراتع، اراضی و محصولات کشاورزی مردم و بستر رودخانه شد.
منطقه فوق که روزگاری پوشیده از بلوط های تنومند بود امروز در اثر قطع این درختان و کاهش چشمگیر عرصه های جنگلی، دچار آبگرفتگی و سیلاب شده است.
از مهم ترین عوامل این تخریب و کاهش پوشش جنگلی، استفاده از زغال بلوط در بین شهروندان و بازار پرسود زغال بلوط است؛ تا آنجا که در سراسر ایران، حتی در استان های شمالی و مرکزی، در اغلب سوپرمارکت ها زغال بلوط هم به شکل بسته بندی و هم کیلویی به راحتی و علنی خرید و فروش می شود.
گفته می شود زغال به ‌دست‌آمده از چوب بلوط، از بهترین انواع زغال است که به ‌کندی سوخته و حرارت باکیفیتی تولید می کند که همین باور، باعث استقبال بیش از اندازه افراد از این زغال و در نتیجه نابودی بلوط های زاگرس دارد.
اگر چه تولیدکنندگان زغال ادعا می کنند که برای تولید زغال، درختان بلوط را قطع نمی کنند؛ بلکه فقط از شاخه‌هایی که از قبل خشک شده‌اند استفاده می کنند اما این اتفاق، اغلب در واقعیت رخ نمی دهد.
این در حالی است که به گفته کارشناسان و متخصصان، هر درخت بلوط بیش از ۲۰۰ هزار دلار معادل ۱۲ میلیارد تومان ارزش زیستی دارد؛ اما زغال این درخت ارزشمند کیلویی ۴۰۰ هزار تومان به فروش می رسد.
به گفته کارشناسان علت اصلی رخداد سیلاب، تخریب پوشش گیاهی و جنگل ها و مراتع است؛ زیرا درختان با ریشه ها، شاخه ها و برگ های خود و نیز گیاهان مرتعی آب باران را جذب و از جاری شدن آن به شکل سیلاب به پایین دست، جلوگیری می کنند.
بر اساس یافته های علمی هر هکتار جنگل بلوط سالانه 2 هزار مترمکعب آب را در ریشه و خاک خود ذخیره می کند. از سوی دیگر کارشناسان می گویند سرعت نفوذ بارش در خاک های جنگلی بلوط 40 برابر بیشتر از اراضی بدون جنگل است.
جنگل‌های زاگرس ۶ میلیون هکتار وسعت دارند که از این میزان ۶۰۰ هزار هکتار آن در استان کرمانشاه قرار گرفته است. بر این اساس گفته می شود که جنگل‌های زاگرس در یک سال ۶ میلیارد مترمکعب آب را در خود ذخیره و طی سال به تدریج آزاد می‌کنند. زاگرس همچنین اکسیژن مورد نیاز سالانه ۶۰ میلیون انسان را تولید می کند.
به گفته کارشناسان، منطقه جنگلی زاگرس در حدود ۱۴ هزار و ۸۰۰ سال پیش علفزار بوده که کم‌کم تبدیل به جنگل شده است؛ اما هم اکنون زاگرس به سمت علفزار شدن در حال حرکت است.