خراسان/​​​​​​​پیرمردی هر روز مقابل یک آینه شکسته می‌ایستد و خودش را نگاه می‌کند. دوستانش می‌گویند: چرا آینه را عوض نمی‌کنی؟ اما او فقط لبخند می‌زند و پاسخ ساده‌ای می‌دهد: «آینه شکسته، حقیقت را بهتر نشان می‌دهد.» این عبارت برای آنان مفهوم نبود، اما برای پیرمرد که عمری را در جست و جوی کمال گذرانده بود، روشن بود. او دریافته بود هر شکستی، گوشه‌ای پنهان از حقیقت را آشکار می‌کند. ما هم با همین آینه‌های شکسته اطرافمان زندگی می‌کنیم؛ شکست‌های عاشقانه، ناکامی در شغل یا ناامیدی‌های زندگی. شاید بهتر است به جای نفرین آن‌ها، در خط‌های شکسته‌ای که روی شیشه کشیده شده، خودمان را ببینیم؛ واقعی‌تر، ساده‌تر  و نزدیک‌تر به حقیقتی که همیشه از آن ترسیده‌ایم.