ورزش 3/شکست‌ها بدون آسنسیو برابر بارسا (سوپرجام)، اسپانیول، بتیس و والنسیا بوده‌اند و تنها پیروزی در این میان، مقابل برست بود.
آسنسیو نیمکت‌نشین، پیروزی دور از دسترس. یا دست‌کم، بسیار دشوار. این چیزی است که آمار نشان می‌دهد. در چهار مورد از پنج باری که او روی نیمکت نشسته بود، رئال مادرید شکست خورد. دیگر اهمیتی نداشت که آیا در طول بازی به میدان می‌آمد یا نه؛ اگر نیمکت‌نشین بود، رئال مادرید شکست می‌خورد. این اتفاق به‌ندرت رخ می‌دهد، زیرا شایسته‌سالاری او را به یک بازیکن ثابت در قلب خط دفاعی تبدیل کرده است، اما وقتی رخ داده، مثل زخمی بر جای مانده است. اگر او نیمکت‌نشین باشد، خطر در کمین است.
همه چیز از عربستان شروع شد، در فینال سوپرجام: آنچلوتی تصمیم گرفت شوامنی را در کنار رودیگر قرار دهد. نتیجه حالا بخشی از تاریخ است: باخت ۵-۲ مقابل بارسلونا، شرمساری و جام که به بارسلونا رسید.
بعدی در اول فوریه بود، در دیدار به‌یادماندنی مقابل اسپانیول: همان فرمول، اما آسنسیو مجبور شد در نیمه اول به جای رودیگر مصدوم به میدان بیاید. شکست ۱-۰. بعد از آن، دیدار در زمین بتیس، شبی بارانی که دفاع از هم پاشید: ۲-۱، با آلابا به جای او (برای استراحت پیش از دربی اروپا). و چهارمین مورد، روز شنبه مقابل والنسیا، با شوامنی که دوباره در نقش مدافع میانی بازی کرد. و آن نتیجه ۲-۱.

برست، استثنا
پنجمین مورد دیدار مقابل برست در آخرین هفته مرحله گروهی لیگ قهرمانان بود که با پیروزی ۳-۰ همراه شد. و اینجاست که آمار خودنمایی می‌کند: اگر آسنسیو نیمکت‌نشین باشد، هشدار شکست. چون حتی تساوی هم در کار نبوده و رئالد همه این بازی‌ها را باخته است. جالب اینجاست که این‌ها تنها شکست‌های رئال از زمان فینال سوپرجام هستند، به جز بازی در متروپولیتانو (که با پایان خوش در ضربات پنالتی همراه بود).
مستقیم به امارات
آسنسیو امشب مقابل آرسنال به ترکیب اصلی برمی‌گردد. شبی که بازیکنان اصلی بازمی‌گردند، با چهار فوق‌ستاره در خط حمله و دو ابهام. اول اینکه آیا مندی به بازی می‌رسد یا نه (شانسش کم است، اما غیرممکن نیست) و دوم اینکه چه کسی در کنار کاماوینگا در خط میانی بازی خواهد کرد، چون با محرومیت شوامنی و حضور والورده در سمت راست دفاع، همه چیز به حضور مودریچ اشاره دارد.
بازگشت سبایوس (که احتمالاً به لیست بازیکنان دعوت می‌شود، اما نه ترکیب اصلی) می‌تواند بحث را داغ‌تر کند. اما یک چیز قطعی است: آسنسیو و ده نفر دیگر. و به این ترتیب، زمزمه‌های شکست دور می‌شوند. حداقل، این چیزی است که تاریخ می‌گوید.