برترین ها/ اهالی سریال «پایتخت‌۷» حداقل تا قسمت سیزدهم، جنگی پنهان و آشکار با یکدیگر دارند و خبری از همدلیِ کامل نیست؛ چیزی شبیه به واقعیت دردناک جامعه اکنون. برخی معترض هستند که چرا هما، ارسطو و دیگران صداقت سابق را ندارند.
از یک منظر می‌توان با این دسته همراه شد و عنوان کرد کاش کاراکترهای سریال در تلاطم روزگار دستخوش تغییر نمی‌شدند و ویژگی مثبت آن‌ها رنگ نمی‎باخت.
در مقابل می‌توان گفت «پایتخت» اثری پویا است که از جامعه تاثیر می‌گیرد. از این منظر تغییر برخی شخصیت‌ها را باید یک هشدار دانست و فکر چاره بود. 
هما که همواره مایه آرامش دیگران بود و راهنمای آن‌ها، عصبی است. گویا دیگر کم آورده و طاقت نقی و اطرافیان را ندارد. حتی وقتی فهیمه درد دل می‌کند، پوزخند بر لب اوست. خود فهمیه از آن سادگی و صداقت ذاتی فاصله گرفته و گویی زیبایی ظاهری و باسمه‌ای برای او مهم‌تر است. رحمت باز هم یک زندگی ناکام داشته و برخلاف قبل، عشق فهیمه را به سخره می‌گیرد.
ارسطو که تا فصل پنجم، مردی کاسب و لوطی مسلک بود حالا در جبهه همسر است و از «شری» تاثیر گرفته. شری برخلاف ظاهر خندان، خبیث است. او راه میان‌بر را به ارسطو نشان داده تا با فروش شهاب سنگ به پول کلان دست یابند. 
بهتاش سرخورده از دختری است که همه جایش را با عمل زیبایی تغییر داد و حالا زندگی میمونی را بر همنشینی با آدم‌ها ترجیح داده. آن جوان با انرژی و پر از امید هیچ انگیزه‌ای برای ادامه حیات ندارد.
بابا پنجعلی، نماد پاکی و صداقت هم دیگر در سریال نیست و فعلا نقی همچنان همان آدم ساده و متوهم است که در خانه اجاره‌ای زندگی می‌کند و البته قدر و منزلتش توسط مسئولان کُشتی نادیده گرفته‌ می‌شود.
آدم‌های سریال از آن صفا و یکرنگی دور شده‌اند؛ درست مثل فاصله‌ای که بخش زیادی از جامعه و مسئولان از اخلاق دارند؛ چه تلخ. هشدار «پایتخت» را باید جدی گرفت.