ورزش 3/در پایان فصل گذشته، در میان آشوب خداحافظی تدریجی ژاوی، تصمیم او برای بازگشت، شب سوشی، اعلام ادامه حضورش، و سپس تنش‌ها پس از شکست مقابل خیرونا و برکناری نهایی‌اش، شایعه‌ای پخش شد که یکی از معدود چیزهایی که ژاوی به وضوح می‌دانست این بود که نمی‌توان با یک مهاجم 36 ساله تیمی بزرگ برای بارسلونا ساخت.

در اینجا کمی صداقت لازم است. این نظر فقط مختص ژاوی نبود؛ درصد بسیار زیادی از هواداران، کارشناسان و خبرنگاران نیز چنین اعتقادی داشتند و ادامه حضور لواندوفسکی را به استخدام هانسی فلیک ربط می‌دادند، چون هر دوی آن‌ها با یک مدیر برنامه، پینی زاهاوی، کار می‌کردند.
اما چیزی که کمتر کسی می‌داند این است که در تابستان، فلیک دو گفت‌وگوی بسیار جدی با بازیکنانی داشت که قرار بود رهبران تیمش و همچنین دستیاران و مشاوران او در رختکن باشند. اولین گفت‌وگو با گوندوگان بود. فلیک با مهربانی به او گفت که در بارسایی که او در ذهن دارد، جایی برایش نمی‌بیند، چون او نمی‌توانست به همان سطح از شدت پرس که فرمین، گاوی، اولمو یا دیگر هافبک‌های تهاجمی مدنظرش داشتند، برسد.

دومین رویارویی با لواندوفسکی بود. فلیک به او گفت که قصد دارد کمی در سیستم بازی تغییر ایجاد کند تا لواندوفسکی اولین بازیکن در خط پرس نباشد، اما هشدار داد که اگر او ندود، حتی اگر این موضوع باعث ناراحتی زاهاوی شود، کنار گذاشته خواهد شد.
همچنین به او یادآوری کرد که دیگر ستاره اصلی تیم نیست و بهتر است با لامین یامال رابطه خوبی داشته باشد. حالا همه این‌ها روشن شده است. لواندوفسکی با 40 گل در این فصل، نظریه ژاوی را رد کرده و نشان داده که همه کسانی که فکر می‌کردند (و خیلی‌ها هم فکر می‌کردند) او دیگر نمی‌تواند پرچم‌دار بارسا باشد، اشتباه می‌کردند.