آخرین خبر/ خواب در چشم و نفس بر دل محزون بار است

از که دورم‌ که به خود ساختنم دشوار است




عرق شرم تو، از چشم جهان‌، شست نگاه

گرتو خجلت نکشی‌، آینه‌ها بسیار است




گوشهٔ چشم تو محرومی‌ کس نپسندد

گر تغافل مژه خواباند نگه بیدار است




نرود حقّ وفای ادب از گردن ما

موج را بستن‌ گوهر گرهِ زنّار است




در مقامی که جنون نشئهٔ عزت دارد

پای بی‌آبله یکسر، سرِ بی‌دستار است




آبرو تا به‌ کجا، خاک مذلت نشود

حرص در سعی طلب‌، آنچه ندارد، عار است




زر و سیمی‌ که‌ کنی جمع و به درویش دهی

طبع‌ گر ننگ فضولی نکشد ایثار است




خواجه تا چند نبندد به تغافل در گوش

شور هنگامهٔ محتاج دماغ افشار است




تا کی‌ اندوه‌ِ کج و راست ز دنیا بردن

مهرهٔ عرصهٔ شطرنج به صد رفتار است




غافلان‌، چند هوا تا ز جنون باید بود

کسوتِ سرکشیِ شمع‌، گریبان‌وار است




بیدل آخر به سر خویش قدم باید زد

جادهٔ منزل تحقیق خط پرگار است



بیدل_دهلوی