در این مطالعه ۴۰۰ دانش‌آموز و بزرگسال شاغل مورد بررسی قرار گرفتند و به مدت دو هفته از اپلیکیشنی برای مسدود کردن دسترسی به اینترنت گوشی‌های هوشمند خود استفاده کردند. آنها می‌توانستند با دیگران تماس بگیرند و پیامک ارسال کنند، اما دسترسی به اپلیکیشن‌ها، شبکه‌های اجتماعی و مرورگرها قطع بود. آنچه که بعد از این دو هفته اتفاق افتاد، محققان را شگفت‌زده کرد.

پس از دو هفته استراحت، شرکت‌کنندگان بهبود چشمگیری در توانایی تمرکز بر یک کار خاص را گزارش کردند. به‌طور دقیق‌تر، سطح توجه آنها با افرادی که ده سال جوان‌تر بوده‌اند قابل مقایسه بوده است. نتایج این تحقیق ارتباط نادیده‌گرفته‌شده اما به‌طور واضح قدرتمندی بین تلفن‌های همراه، اینترنت و سلامت مغز را نشان می‌دهد.

با توجه به اینکه تحقیقات جدید نشان می‌دهند که مهارت‌های شناختی ما در سنین بسیار بالاتری از آنچه که قبلاً باور می‌شد به اوج می‌رسند، انجام هر کاری برای بهبود وضعیت مغزمان تنها به نفع زندگی ما خواهد بود.

محققان بر این باورند که این بهبود از زمانی ناشی می‌شود که شرکت‌کنندگان زمان کمتری را آنلاین هستند و وقت بیشتری را به تعاملات حضوری و محیط‌های خارج از منزل اختصاص دادند. طبیعت و ارتباطات اجتماعی نوع دیگری از تحریک شناختی را فراهم می‌آورند که به مغز اجازه می‌دهد از فشارهای بی‌وقفه زمان صفحه نمایش بهبودی پیدا کند.

دیگر فواید دوری از اینترنت

فواید دیگری نیز برای سلامت مغز شرکت‌کنندگان وجود داشت. بسیاری گزارش دادند که خواب بهتری داشتند و استراحت طولانی‌تر و باکیفیت‌تری را تجربه کردند. سطح اضطراب آنها نیز به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافت، به‌ویژه در میان کسانی که پیش از این کاربران فعال شبکه‌های اجتماعی بوده‌اند.

اگرچه در ابتدا برخی علائم ترک دیجیتال—مانند بی‌قراری و اعلان‌های خیالی—وجود داشت، اما بیشتر شرکت‌کنندگان گزارش دادند که در پایان هفته اول احساس حضور ذهنی بیشتری داشتند.

و این بهبودها موقتی نبوده است. ارزیابی‌های پیگیری که ماه‌ها بعد انجام شد نشان داد که بسیاری از افراد تمرکز خود را حفظ کرده و اضطرابشان کاهش یافته است. حتی شرکت‌کنندگان مسن‌تر نیز بهبودهایی داشتند، که ایده‌ای را که مغز پیر انعطاف‌پذیری کمتری دارد به چالش می‌کشد.