ورزش 3/صحنه‌ای از بازی مقابل آرسنال در ورزشگاه امارات، جایی که کارلو آنچلوتی در میان آشفتگی تیمی سعی داشت به او دستوراتی بدهد و جود بلینگام نقش میانجی را ایفا کرد، نشان‌دهنده وضعیت دشوار او بود. لحظه‌ای دیگر نیز قابل‌توجه بود: کاماوینگا با دریافت کارت زرد دوم به دلیل لگد زدن به توپ، اخراج شد و بدون نگاه به مربی‌اش به رختکن رفت، در حالی که آنچلوتی او را نظاره می‌کرد.
عملکرد ضعیف کاماوینگا در لندن، اوج روند نزولی‌اش در این فصل بود. مصدومیت‌ها، از جمله مشکل زانو که باعث غیبت او در هفت هفته ابتدایی لالیگا شد، مصدومیت عضلانی در دسامبر با سه بازی غیبت، و مصدومیت دیگری در ژانویه، موانع اصلی او بودند. با این حال، مصدومیت تنها دلیل نیست. آنچلوتی همیشه از او حمایت کرده و حتی دو هفته پیش فاش کرد که کاماوینگا با درد کمر بازی می‌کند. اما این حمایت به پیشرفت او منجر نشده است.
با بازنشستگی کروس و افزایش سن مودریچ، انتظار می‌رفت کاماوینگا در خط هافبک نقش کلیدی‌تری ایفا کند، اما فرصت‌ها را از دست داد. حتی غیبت اورلین شوامنی و دنی سبایوس نیز به او کمک نکرد تا در ترکیب اصلی جا بیفتد. سبایوس پیش از مصدومیتش از او پیشی گرفت و شوامنی حتی در پست غیرتخصصی مدافع میانی نیز بیشتر بازی کرد. آنچلوتی برای جلوگیری از افت کاماوینگا، او را در بازی مقابل والنسیا به‌عنوان دفاع چپ به کار گرفت، اما او در آن دیدار هم ناامیدکننده بود.

کاماوینگا در این فصل یک گل و دو پاس گل ثبت کرده و در ۳۲ بازی که در دسترس بود، ۱۹ بار فیکس بازی کرد و تنها یک بار روی نیمکت ماند. او ۱۰ بازی را کامل انجام داد، اما در چهار بازی به‌عنوان دفاع چپ، پستی که به آن علاقه ندارد، به میدان رفت. این آمار نشان‌دهنده عدم ثبات او در چهارمین فصل حضورش در رئال است.
رئال همیشه کاماوینگا را بخشی از پروژه تغییر نسل خود دانسته، اما او هنوز گام نهایی را برنداشته، مشابه وضعیتش در تیم ملی فرانسه تحت هدایت دیدیه دشان. آنچلوتی بارها بر نیاز به پیشرفت او تأکید کرده است. در پایان فصل، باشگاه، کادر فنی و خود کاماوینگا، که اخیراً ناراضی به نظر می‌رسد، باید عملکرد او را ارزیابی کنند.