یک زمانی تلویزیون می‌گفت ما سلبریتی نمی‌خواهیم و با جدیت تمام اصرار داشت که برنامه‌هایش نباید سلبریتی محور باشد و با همین فرمان یک راه جدیدی را شروع کرد راهی که به مرور زمان نه تنها نتوانست مخاطبانش را با خودش همراه کند، بلکه مخاطب را روبه رویش قرار داد و به مرور زمان این بازی تبدیل به یک بازی دو سر باخت شد و در نهایت هم راه به جایی کشیده شد که جبلی و دیگر مدیران هر کاری که انجام دادند باعث شد به آن‌ها هجمه وارد شود. به عبارتی یک جنگ قدرتی شکل گرفت میان کسانی که با خودی‌ها می‌خواهند تلویزیون را بگردانند و کسانی که حضور چهره‌ها در جذب مخاطب برای تلویزیون را موثر می‌دانستند و این‌گونه یک زمین نزاعی شکل گرفت میان تمام کسانی که یک عبارتی به تلویزیون دارند.

حذف مدیری و خانواده معمولی بدون دلیل منطقی

در ابتدا صداوسیما سلبریتی‌ها و تمام مجریانی که هم مهارت کافی در اجرا و هم محبوبیت لازم برای جذب مخاطب را داشتند کنار گذاشت و در مقابل کسانی وارد عرصه اجرا شدند که یا قبلا بازیگر بودند یا استاد ارتباطات یا اگر هم حوزه تخصصیشان اجرا بود به قدری تعداد اجرایشان در تلویزیون زیاد بود که تمام فرصتشان برای ایجاد خلاقیت و یک حرکت تازه در اجرا را از بین می‌برد.

نمی‌توانیم روزهایی را فراموش کنیم که قاب تلویزیون، محل اعتبار و شهرت چهره‌های هنری بود. از ابتدای حضور تیم پیمان جبلی در راس جریان مدیریتی صداوسیما، نظرات متفاوتی از جانب مدیران رسانه ملی درباره‌ مفهومی به نام سلبریتی مطرح شده است. یکی از نکاتی که در ارائه‌ نظرات این افراد گم شده و به آن اشاره‌ای نشده، توضیح مفهوم چیستی سلبریتی است. در هیچ‌کدام از صحبت‌هایی که این افراد کرده‌اند، تعریفی از اینکه سلبریتی چه کسی است، مشاهده نمی‌شود. این موضوع از یک طرف باعث سردرگمی مخاطب شده و از طرف دیگر برای سازمان هم امتیازی منفی است و نشانگانی از بلاتکلیفی در این حوزه است.

شاید کمی قبل‌تر همان زمان که تلویزیون به اعتبار عبارت «نه به سلبریتی» خانواده معمولی را کنار گذاشت و اجازه ساخت «دورهمی» را به مهران مدیری نداد، نمی‌دانست که روزی ناچار است دوباره به آن‌ها بازگردد و این رفتار ضدبرندی که به تلویزیون تحمیل شد، به اندازه‌ای خسارت‌بار بود که به تدبیر و زمان زیادی برای جبران آن لازم است.  مسئله‌ غیرقابل کتمانی که حاصل یک اشتباه استراتژیک چند ساله است و با چند ویژه برنامه نوروز و ماه رمضان هم برطرف نمی‌شود. 

خودی‌ها و غیرخودی‌های تلویزیون

در واقع اگر بخواهیم به گونه‌ای دیگر به ماجرا نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که با حذف عادل فردوسی‌پور، سروش صحت، مهران مدیری، رامبد جوان، احسان علیخانی، رضا رشیدپور و محمدرضا گلزار مجریان و هنرمندان به دو دسته خودی و غیرخودی تقسیم شدند؛ در این دسته بندی که چندسالی‌ هم دست خودی‌ها بود، چیزی عاید صداوسیما نشد، یعنی دست‌کم در از لحاظ چذب مخاطب هر چه کوشیدند مخاطب هیچ یک از برنامه‌ها به ۷۰ درصد که هیچ به ۴۰ درصد هم نرسید.

بحث بر سر ناتوانی هنرمندان برای ساخت برنامه نیست، آن‌ها برنامه می‌سازند و در هر پلتفرمی حتی یوتیوب و اینستاگرام مخاطبان خاص خودشان را دارند با پس زدن هنرمندان از جانب تلویزیون تنها اتفاقی که رخ می‌دهد کاهش کیفیت برنامه‌سازی و کاهش آمار بینندگان است. که البته مخاطبان هم به خوبی ثابت کردند که اگر تلویزیون مانند گذشته هستند.

مهران مدیری به تلویزیون باز نمی‌گردد

اتفاق جالب‌تری که در روز گذشته رخ داد و بازهم نشان داد که اگر چهره‌هایی که کار را بلدند به تلویزیون بازگردند چه اتفاقی رخ می‌دهد خبر بازگشت برادران قاسمخانی و مهران مدیری به تلویزیون بود.

در محتوای این خبر آمده بود که «سریال جدید با همکاری نویسندگانی چون برادران قاسم‌خانی و امیرمهدی ژوله در حال نگارش است و احتمالا پاییز امسال از شبکه سه پخش خواهد شد.پیش‌تر، مسعود کریمی خضرا، مدیر گروه تولیدات طنز سیمافیلم، نیز از گفت‌وگو با مدیری خبر داده و اعلام کرده بود که ساخت سریال با مشارکت او در اولویت قرار دارد، هرچند زمان دقیق آن مشخص نیست.»

این خبر بازتاب‌های زیادی در فضای مجازی به همراه داشت تا اینکه مهراب قاسمخانی امروز و با تکذیب ابن خبر نوشت: «کاش اگه قراره دوباره برای تلویزیون سریال بنویسیم، قبلش به خودمونم خبر بدین...زشته آدم یهو تو اینستاگرام بفهمه تو یه کاری هست که روحشم ازش خبر نداره...»

تمام این موارد حاکی از آن است که تلویزیون اگر بخواهد می‌تواند مانند گذشته مرجعیت رسانه‌ای خود دست‌کم در حوزه سرگرمی را دوباره بازیابی کند، کما اینکه در این راه هزینه زیادی پرداخت کرده است اما دو مورد اخیر «پایتخت» و مهران مدیری، مهر تثبیت پر رنگی بر این ماجرا بود.