گیاهی که به نام جدوار یا زردچوبه سفید شناخته می‌شود، ریشه‌ای دارد که از گذشته‌های دور برای سلامتی پوست و بدن به کار می‌رفته است. جدوار در جنوب آسیا، از هند و بنگلادش گرفته تا تایلند و چین، و حتی در برزیل و نپال کشت می‌شود. مردم این مناطق از ریشه آن برای درمان مشکلاتی مثل نفخ، سرماخوردگی و تب استفاده می‌کردند؛ اما چیزی که امروز توجه‌ها را جلب کرده، اثر آن بر پوست است. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که جدوار به دلیل داشتن موادی با خواص ضدالتهابی و محافظتی، می‌تواند به بهبود زخم‌ها و کاهش آسیب‌های پوستی کمک کند. این ویژگی‌ها باعث شده که محققان به فکر استفاده از آن برای درمان بیماری‌های پوستی باشند و ببینند آیا می‌تواند جایگزینی طبیعی برای روش‌های شیمیایی باشد یا نه.

یکی از دلایل اهمیت مطالعه روی جدوار، چالش‌های پوستی امروزی مثل التهاب، قرمزی و بیماری‌هایی مانند اگزما یا پسوریازیس است. پوست ما هر روز با عواملی مثل نور خورشید، آلودگی و میکروب‌ها روبه‌رو می‌شود که می‌توانند به آن آسیب بزنند. جدوار با موادی که در ریشه‌اش دارد، می‌تواند مانند سپری در برابر این آسیب‌ها عمل کند. ماده‌ای به نام کورکومین در این گیاه وجود دارد که هم التهاب را کم می‌کند و هم از پوست در برابر عوامل خارجی محافظت می‌کند. با این حال، جذب این ماده در بدن آسان نیست و به همین دلیل دانشمندان در حال بررسی راه‌هایی هستند تا اثرات آن را بهتر کنند.

فائزه کاشانیان، پژوهشگری از دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران، با همکاری دانشگاه الزهرا و دانشگاه بیرجند، تحقیقی درباره فواید این گیاه انجام داده است.

آن ها در این مطالعه مروری به بررسی این موضوع پرداخته‌اند که چگونه جدوار می‌تواند به‌عنوان یک روش طبیعی به سلامت پوست کمک کند. این پژوهش که نتیجه همکاری بین این سه مرکز علمی است، نشان می‌دهد که جدوار پتانسیل بالایی برای استفاده در مراقبت از پوست دارد و می‌تواند راهی جدید برای حل مشکلات پوستی پیش روی ما بگذارد.

برای انجام این تحقیق، پژوهشگران به بررسی مقالات و مطالعات پیشین درباره جدوار پرداختند. آنها اطلاعات موجود را جمع‌آوری کردند و با مرور دقیق آنها، به این نتیجه رسیدند که این گیاه چه اثراتی روی پوست دارد. این روش که به آن مطالعه مروری می‌گویند، به دانشمندان کمک می‌کند بدون نیاز به آزمایش‌های جدید، از دانش موجود استفاده کنند و آن را به زبان ساده برای همه توضیح دهند. آن ها به‌ویژه روی ترکیبات فعال جدوار و تأثیرشان روی بیماری‌های پوستی تمرکز کردند.

نتایج این مطالعه نشان می دهند که گیاه دارویی جدوار یا زردچویه سفید به دلیل داشتن کورکومین، می‌تواند التهاب و قرمزی پوست را کم کند. این ویژگی برای کسانی که با آکنه، اگزما یا پسوریازیس دست‌وپنجه نرم می‌کنند، خبر خوبی است. همچنین، جدوار با خاصیت ضدمیکروبی خود به جنگ عفونت‌های پوستی می‌رود و از رشد قارچ‌ها و میکروب‌ها جلوگیری می‌کند. این یعنی جدوار می‌تواند هم التیام‌بخش باشد و هم محافظ.

از سوی دیگر، پژوهش‌ها نشان دادند که جدوار به ترمیم زخم‌ها هم کمک می‌کند. کورکومین موجود در آن باعث می‌شود پوست سریع‌تر خودش را بازسازی کند و موادی مثل کلاژن، که برای ترمیم ضروری هستند، بیشتر تولید شوند. این خاصیت آنتی‌اکسیدانی جدوار هم پوست را در برابر آسیب‌های محیطی مثل رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند.

یکی از نکات جالب این است که جدوار نه‌تنها در طب سنتی، بلکه در علم مدرن هم جای خود را باز کرده است. این گیاه که به‌راحتی در دسترس است، می‌تواند جایگزینی ایمن و طبیعی برای داروهای شیمیایی باشد. با توجه به اینکه کورکومین آن هم التهاب را کم می‌کند و هم از پوست محافظت می‌کند، استفاده از جدوار در محصولات مراقبت از پوست می‌تواند به حفظ زیبایی و سلامت پوست کمک کند. محققان معتقدند که با بهبود روش‌های استفاده از آن، مثلاً با افزایش جذب کورکومین در بدن، اثراتش حتی بهتر هم خواهد شد.

اهمیت این یافته‌ها که در فصلنامه «پوست و زیبایی» وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران منتشر شده اند، در آن است که ما را به سمت روش‌های طبیعی‌تر برای مراقبت از پوست هدایت می کند. در دنیایی که پر از محصولات شیمیایی است، جدوار می‌تواند انتخابی ساده و مؤثر باشد. این گیاه با خواص چندجانبه‌اش، از درمان زخم گرفته تا پیشگیری از عفونت، راهی برای داشتن پوستی سالم‌تر پیش روی ما می‌گذارد.