ورزش 3/تیم ملی زیر ۱۷ سال ایران درحالی که در یک گروه آسان همراه کشورهای کره شمالی، عمان و تاجیکستان قرار داشت، نتوانست حتی از گروه خود صعود کند و با نتیجه ای فاجعه بار، با کسب تنها یک امتیاز و قرارگرفتن در رتبه آخر گروه D به کار خود در جام ملت های آسیا پایان داد.
درحالی ناکامی بزرگ تیم ملی زیر ۱۷ سال ایران در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا رقم خورد که علاوه بر عدم صعود به دور حذفی، ایران نتوانست مجوز صعود به جام جهانی زیر ۱۷ سال را که قرار است ۷ ماه دیگر در کشور قطر برگزار شود، دریافت نماید. حذف زودهنگام ایران در شرایطی رقم خورده که در دور قبلی تیم ملی کشورمان موفق شد تا فینال رقابت‌ها راه یابد اما در دوره فعلی با یک نتیجه غیرقابل باور حتی از گروه آسان چهار تیمی خود هم نتوانستیم صعود کنیم و در همان مرحله اول از رقابت کنار رفتیم.
بعد از شکست مقابل تاجیکستان عباس چمنیان به عنوان سرمربی تیم ملی و مسئول فنی بابت نتایج کسب شده عذرخواهی نمود. اگرچه امر عذرخواهی در شرایطی که شاید کمتر کسی بابت شکست خود در فوتبال ایران از فوتبال دوستان پوزش می‌طلبد جای تقدیر دارد، اما سوال اصلی که پیش می‌آید این است که مسئول اصلی این شکست چه کسی است و چه فردی باید عذرخواهی کند
به گذشته که رجوع می‌کنیم، متوجه می‌شویم که تیم ملی ایران یک مرتبه دیگر نیز در سال ۲۰۱۸ با عباس چمنیان در جام ملت‌های زیر ۱۷ سال آسیا حاضر بود، اما متاسفانه آنجا هم با هدایت چمنیان نتوانستیم از گروه خود صعود نماییم. دقیقا اینجاست که سوال اصلی مطرح می‌شود. کمیته فنی فدراسیون فوتبال و در رأس آن آقای مجید جلالی با توجه به نتایج گذشته با چه متر و معیاری عباس چمنیان را به عنوان سرمربی تیم ملی زیر ۱۷ سال انتخاب کرده‌اند؟ در راستای این ناکامی بزرگ، کمیته فنی بایستی پاسخگو باشد و بگوید که بر چه قاعده و معیاری عباس چمنیان را برای این سمت انتخاب کرده است؟! درواقع، عذرخواهی بزرگ، جدی و اصلی این نتایج فاجعه بار باید از سوی رییس کمیته فنی و فدراسیون فوتبال ایران صورت بگیرد.

همواره در فوتبال ایران بعد از ناکامی‌ها این جملات پرتکرار که گوش همه فوتبالی‌ها از آنها پر است، مطرح می‌شود: "هیچ چیز از شایستگی‌های ما کم نمی‌شود"، "بایستی بنشینیم و ریشه‌یابی کنیم که چه عواملی باعث شکست ما شد (که متاسفانه همین کار هم در عمل انجام نمی‌شود)" و "امیدواریم در تورنمنت‌های بعدی جبران کنیم".
گفتنی است که ناکامی هر نسل در فوتبال پایه هم بر آینده حرفه‌ای آن نسل تاثیر منفی می‌گذارد و هم در بلند مدت تیم ملی بزرگسالان را متضرر می‌سازد.
حذف فاجعه بار تیم ملی نوجوانان درحالی رقم خورده که سایر قدرت‌های مطرح آسیا همچون ژاپن، کره جنوبی، ازبکستان و امارات همچنان در این رقابت‌ها حضور دارند و افتضاح بزرگ تیم ملی زیر ۱۷ سال سؤال‌های جدی را در خصوص نحوه انتخاب کادر فنی و برنامه‌ریزی فدراسیون از کمیته فنی و در رأس آن مجید جلالی مطرح می‌نماید.
در حال حاضر در فوتبال کشورمان شاهد سیر معکوس ناکامی‌ها هستیم و متاسفانه بعد از عملکرد فاجعه بار تیم ملی امید، ناکامی‌ها به طور ویروسی به رده‌های پایین‌تر یعنی جوانان و نوجوانان نیز سرایت کرده است و تنها تیم ملی بزرگسالان است که وضعیت مطلوب و قابل دفاعی دارد. درواقع، اینجاست که زنگ خطر جدی برای فوتبال ایران به صدا در می‌آید و نیازمند این هستیم که اقدام جدی و ضروری برای برون‌رفت فوتبالمان از منجلاب ناکامی‌ها انجام دهیم وگرنه در یک بازه ۶ تا ۱۰ ساله فوتبال ایران به یک تیم درجه سوم آسیایی تبدیل می‌شود.
در همین راستا، باتوجه به اهمیت وضعیت کنونی فوتبال پایه کشور به نکات زیر اشاره می‌کنیم.
مدل ژاپنی-ایران توسعه فوتبالی‌تان را کامل اجرا کنید
مجید جلالی بارها در سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های تلویزیونی خود از مدل توسعه فوتبال ژاپن به نیکی یاد کرده است، اما مسئله‌ای که اینجا مطرح می‌شود این است که در همان فوتبال ژاپن، بعد از ناکامی‌های سنگین، افراد مسئول در اولین فرصت اقدام به کناره‌گیری و استعفا می‌کنند.
اگر فوتبال ژاپن را الگوی خود قرار می‌دهید، حداقل در بخش مسئولیت‌پذیری، پذیرش شکست و استعفا هم مانند آنها عمل کنید تا افراد شایسته‌تری ریاست کمیته فنی فدراسیون فوتبال را برعهده بگیرند. در فوتبال ژاپن بعد از هر تورنمنت کارگروهی تشکیل می‌دهند و به بررسی نقاط ضعف فوتبال کشورشان می‌پردازند و در نتیجه آن، در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت اقداماتی را جهت برطرف کردن این ضعف‌ها انجام می‌دهند که متاسفانه اینگونه اقدامات در فوتبال ایران بیشتر شبیه یک آرزو است.
این در حالی است که البته همه مسئولیت متوجه کمیته فنی فدراسیون فوتبال نیز نخواهد بود و مدیران ارشد و رییس فدراسیون هم در این شکست بزرگ و باورنکردنی سهیم هستند، شکستی که دست ایران را از جام جهانی ۴۸ تیمی نیز کوتاه نگه داشته است.
نگذارید حسرت المپیکی شدنمان ۵۶ ساله شود
نحوه انتخاب عباس چمنیان باتوجه به ناکامی ایشان در سال ۲۰۱۸ یکی از پرسش‌های جدی است که فدراسیون فوتبال بایستی در خصوص آن پاسخگو باشند و بگویند که با توجه به چه شرایطی این مسئولیت را به چمنیان واگذار کرده‌اند؟! درخصوص تیم المپیک ایران هم شنیده‌ها حاکی از این است که سکان هدایت قرار است به یکی از گزینه‌هایی داده شود که هیچکدام از تجربه کافی برای این مسئولیت را ندارند. درواقع، اینجاست که بایستی بابت انتخاب‌های اخیر در رأس کادر فنی تیم‌های ملی پایه شفاف‌سازی صورت بگیرد.
نوبت اعتماد به جوانان است
همواره یکی از کلیدواژه‌های پرتکرار فوتبال ایران مبحث جوانگرایی است، اما متاسفانه به دلیل عدم انجام کار اصولی توسط کمیته فنی شاهد آن هستیم که میانگین سنی تمامی تیم‌های باشگاهی رده بزرگسالان ایران بالاست که مسئله از این نشئت می‌گیرد که متاسفانه در رأس کمیته فنی یک مدیر جوان که هم از نظر فنی قابلیت داشته باشد و هم در حوزه مدیریتی آموزش‌های لازم را دیده باشد، وجود ندارد و نتیجه آن شرایطی می‌شود که در حال حاضر تجربه می‌کنیم.
بهتر است پیش از آن که دیر شود و مجدد نسل جدیدی از فوتبال ایران قربانی تصمیمات غلط کمیته فنی شود، رییس دیگری با مختصات جدید و منطبق با فوتبال روز دنیا برای این کمیته تعیین گردد.