سواد زندگی/ خاطرات شاد دوران کودکی همچون نسیمِ فرح بخش بهاری است، که جوانه های سبز سلامت روانی مان را در بزرگسالی شکوفا می کند. این میراث رفاه، همان تعادل روانی است؛ سرمایه ای از سلامت روانی که هر انسانی باید در چنته داشته باشد.
 خاطرات شاد دوران کودکی همان زیربنایی است که رفاه ما را در بزرگسالی تغذیه می کند. تجربیات اولیه ای که محبت و مراقبت واقعی را فراهم می کنند، بذری که سلامت روان مان را تغذیه می کند. به همین ترتیب، تجربیات کمی در زندگی هم پای ِ تجربیت شاد دوران کودکی در شادی، بهبودی و رفاه عاطفی و حال خوش بزرگسالی این چنین تاثیر گذارند.

خاطرات خوش دوران کودکی
ما انسان ها همواره خوش داریم که  خاطرات مان را به یاد آوریم و با آنها زندگی کنیم.ذهن ما مدام به سمت این تنه ای که تاریخ  تازندگی مان، شجره زیست مان را می سازد، می گریزد.
رایحه ای، گاه دلپذیر، که به ما امکان می دهد چیزها را معنا کنیم، به یاد بیاوریم که چه بودیم و چه چیزی ما را به نوعی به زمان حال پیوند می دهد.

 با یاداوری خاطرات خوش دوران کودک، مکالمه ذهنی قطع می شود و بهبود روانی حاصل می آید.
خاطرات خوش کودکی زمینی است که بذر رویاها را می پروراند؛ انگیزه بزرگی برای رشد. اینجاست که ترس ها محو می شوند و مکالمات ذهنی مزاحم از بین می روند.
این به پتانسیل ما اجازه می دهد تا با خوش بینی و قدرت به رشد خود ادامه دهیم.
با این حال، می دانیم که همه از این امتیاز برخوردار نبوده اند. متأسفانه، بسیاری خاطرات تلخ و گذشته های آسیب زا داشته اند. تربیتی که در آن جدایی یا سردی عاطفی خلأ ایجاد کرده است.
زمانی که ستون هایی برای حمایت از ما وجود ندارد، رشد عاطفی و روانی دشوار است.
با این حال، این بدان معنا نیست که ما نمی توانیم در بزرگسالی زندگی شادی داشته باشیم. این فقط به این معنی است که ممکن است کمی بیشتر برای ما هزینه داشته باشد، کمی بیشتر کار ببرد، سفر به سمت بهبودی طولانی تر و پر زحمت تر باشدف اما شدنی و ممکن است.
با این حال، همه ما حق و وظیفه داریم که بر این مراحل دشوار غلبه کنیم تا آن چیزی باشیم که سزاوار آن هستیم.

“یکی از خوش شانس ترین اتفاقاتی که می تواند در زندگی برای شما بیفتد، داشتن یک کودکی شاد است.”

– آگاتا کریستی –

خاطرات خوش دوران کودکی مترادف با سلامت جسمی و روانی
خاطرات شاد دوران کودکی به ما قدرت عاطفی زیادی می دهد. این واقعیت که ممکن است برای ما تا حدودی شاعرانه به نظر برسد، در واقع یک واقعیت آشکار است که علوم اعصاب اخیرا به ما نشان داده است. بنابراین، در مطالعه ای که دکتر ویلیام چوپیک و دکتر جان الدستاین انجام دادند و نتایج آن در مجله روانشناسی سلامت منتشر شد این مطلب تحقیق و ثابت شده است.

کودکی و نوجوانی شاد برای رفاه عاطفی ما مفید است
بر اساس این مطالعه، علاوه بر دوران کودکی شاد، لذت بردن از یک نوجوانی معنادار، سرشار از تجربیات شدید، شاد و غنی نیز مهم است. این یعنی چند چیز. اول اینکه نقش والدین و محیط خانواده بدون شک در ایجاد امنیت، عزت نفس خوب، ظرفیت موفقیت و هوش هیجانی قوی و سالم ضروری است.
دوم، بر اهمیت نوجوانی شاد تأکید می کند. علاوه بر این، دکتر چوپیک از دانشگاه ایالتی میشیگان اهمیت پرداختن به  گروهی از جوانان 6 تا 18 ساله را مورد بحث قرار می‌دهد. همسالان ما، آن دوستان و افراد هم سن و سال ما که بافت اجتماعی ما را تشکیل می‌دهند، دوران راهنمایی و دبیرستان، و همچنین تمام تجربیاتی که ما داریم، وضعیت رفاه آینده ما را نیز تعیین خواهد کرد.

این مطالعه همچنین نشان داد که افرادی در دهه چهل و پنجاه سالگی که دوران کودکی و نوجوانی شادی داشتند، نتایج سلامت جسمی و روانی بهتری نسبت به افرادی که تجربیات منفی یا آسیب‌زا را تجربه کردند، داشتند.

خاطرات شاد دوران کودکی به کاهش استرس کمک می کند
خاطرات شاد دوران کودکی مرهمی برای کاهش استرس در بزرگسالی است. آنها به یک دلیل بسیار ساده بسیار تاثیرگذارند: آنها دوران جوانی ما را تغذیه می کنند. آنها اغلب به ما احساس امنیت و ارزش می دهند. ا به ما اجازه می‌دهند مغز انعطاف‌پذیرتری داشته باشیم.

باید در نظر داشته باشیم که عواملی مانند غفلت، فریاد زدن، ناامنی و همچنین آزار جسمی و روانی سطح بسیار بالایی از کورتیزول را در بدن ما تولید می کنند. این هورمون به رشد طبیعی مغز آسیب می رساند. ما را در حالت بیش فعالی و اضطراب دائمی فرو می برد. همه اینها ما را در برابر اضطراب و سایر اختلالات روانی آسیب پذیرتر می کند.

عواملی مانند قلدری در دوران نوجوانی عامل خطرناک برای بهزیستی روانشناختی آینده اند.خاطرات خوب دوران کودکی اولین پایه و اساس رفاه را به ما می دهند. با این حال، گذراندن دوران نوجوانی که در آن می توان روی اتحاد دوستی های خوب، تجربیات مثبت و هیجان انگیز حساب کرد، نیز اساسی است.

مواجهه با ناملایمات خاطرات مثبتی ایجاد می کند
خاطرات شاد دوران کودکی تنها از تجربیات مثبت و غنی زاده نمی شوند. اغلب، تجربه یک رویداد نامطلوب و نحوه کنار آمدن ما با آن نیز قدرت روانی زیادی به ما می دهد. مصداق آن رنج از دست دادن در دوران کودکی است.
گاهی اوقات مرگ یکی از عزیزان یا رها شدن از سوی والدین ابزارهای ارزشمندی برای مقابله با فقدان و اندوه به ما می دهد. ما با حمایت والدین دیگرمان، خواهر و برادرهایمان، عموهایمان، پدربزرگ ها و مادربزرگ هایمان به این هدف می رسیم.
دوران کودکی هم فراز و نشیب خودش را دارد، ما این را می دانیم. اما گاهی اوقات، برخی از تأثیرات ما را قوی تر می کند. بنابراین آنها منابع روانشناختی استثنایی را به ما ارائه می دهند تا در سلامتی خوب، با شجاعت و امید رشد کنیم.

اینها فرصت های رشدی هستند که بدون شک عوامل زیادی در آن نقش دارند. ما می‌توانیم انعطاف‌پذیری، قدرت ذهنی و همچنین ذهنی باز به دست آوریم.
دوران کودکی و نوجوانی می تواند سکوی پرشی برای رشد ما باشد. اما در موارد بسیار متفاوت دیگر، متأسفانه می توانند زخم، دیوار، یا تله ای را برای مان بسازد که می توانیم برای مدت طولانی در آن گرفتار شویم.

به قول گراهام گرین ، در هر کودکی  درهای بسیاری وجود دارد که به روی آینده ای از امید و خوشبختی باز می شوند. هر کدام از این درها فرصتی هستند برای رشد.

این خاطرات خوش کودکی اند که ما را به بلوغ می رسانند. همچنین باید صدای آن شخصیت‌هایی را از گذشته به یاد بیاوریم که برای ما الگو بودند و ما را تشویق می‌کردند که هر روز بهتر شویم.