خراسان/ « فرصت هایی که در قوای سه گانه هدر می رود! » عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم مهدی حسن زاده است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
 
 از ابتدای سال تاکنون و در سالی که به مهار تورم و رشد تولید نام‌گذاری شده است، بررسی دغدغه های قوای سه گانه در موضوعات اقتصادی و دستورکارهایی که در جلسات قوای تصمیم گیر به ویژه دولت دیده می‌شود، نشان می دهد که توجه به برخی موضوعات دست چندم در عمل سیاست گذاران را از مسائل کلان و اصلی دور کرده است.
طی دو و نیم ماه گذشته از شروع سال 1402، دغدغه هایی از جنس احیای وزارت بازرگانی و قیمت گذاری در حوزه خودرو، بلیت هواپیما و برخی دیگر از کالاها و خدمات نشان می دهد که شاید درک دقیق از عوامل ایجاد تورم و موانع پیش روی تولید وجود ندارد و قرار است با درگیر شدن وزارت صمت به عنوان یکی از کلیدی ترین بخش های دولت در زمینه رشد تولید، به تفکیک وظایف و تبدیل شدن به دو وزارتخانه، انرژی لازم در این بخش هدر رود و درگیر تغییرات ساختاری شود. از سوی دیگر درگیر شدن در موضوعات ریزی از جمله قیمت گذاری محصولات و لزوم هماهنگی آن با نظر ستاد تنظیم بازار که با ریاست معاون اول رئیس جمهور و حضور چند وزیر برگزار می شود، نشان می دهد که هدف گذاری در موضوع مهار تورم درست صورت نگرفته است.
امروز قرار است لایحه برنامه هفتم توسعه به مجلس روانه شود. شاید این موضوع سنگ محک مناسبی باشد تا ببینیم برای معضلات اصلی اقتصاد کشور از ریشه های تورم تا موانع تولید چه تصمیماتی گرفته می شود و آیا دولت و مجلس بار دیگر درگیر موضوعات هزینه ای نظیر همسان سازی حقوق بازنشستگان، رتبه بندی معلمان، استخدام کارمندان و مسائلی خواهند شد که بخش هزینه ای را پررنگ می کند (اگرچه هر کدام از این موارد به جای خود مهم و ضروری است) یا محور اصلی برنامه توسعه و مباحث اصلی هم اندیشی دولت و مجلس در این باره بر محور ایجاد منابع جدید برای کشور و طراحی پیشران های توسعه به پیش خواهد رفت؟ در گزارش امروز صفحه 10 با تیتر «زنگ خطر رقیب کریدور شمال - جنوب» به تبعات طرح بزرگ عراق برای تکمیل محورهای ترانزیتی این کشور اشاره کرده ایم. پیش از این در برخی دیگر از کشورهای منطقه نیز تلاش های مهمی از جنس توسعه به مفهوم کلان که ایجاد پیشران هایی با هدف رشد اقتصادی مداوم و سریع است، انجام شده اما در نظام تصمیم گیری و در سطوح تصمیمات کلان در دولت و مجلس و برنامه های توسعه، متاسفانه مباحث هزینه ای و غیرتوسعه ای، نقش محوری پیدا می کند. به گونه ای که تصمیمات کلان برای موضوعاتی نظیر ترانزیت و جایگاه ایران در راهگذرهای بین المللی دیر گرفته می‌شود. چنان که برای مثال خط ریلی آستارا - رشت به عنوان محوری که سال‌هاست روی میز تصمیم گیری برای توسعه است، حدود یک ماه قبل به مرحله قرارداد رسید و توسعه آن با مشارکت روس ها نهایی شد. این در حالی است که سرعت دیگر کشورها برای تکمیل طرح های ترانزیتی و ایفای نقش فعال در راهگذرهای منطقه ای بیشتر است و سرعت کم ما در این زمینه می تواند بر نقش ایران در تقسیم کار جهانی اثر منفی بگذارد.همزمان با تقدیم لایحه برنامه هفتم توسعه، ضروری است توجه نخبگان و تصمیم سازان به این واقعیت جلب شود که کجا می توان فارغ از دغدغه های روزمره نظام تصمیم گیری و موضوعات ریز و درشت پیش رو، موضوعات کلان و مهم‌تر روی میز تصمیم گیران قرار گیرد و درباره آن ها فکر شود. موضوعاتی که به تعبیر رهبر معظم انقلاب، نقش جدیدی برای ایران در نظام بین الملل تعریف کند. نقشی که براساس آن ایران قابل محاصره اقتصادی و تحریم نباشد. تصمیم گیری و تصمیم سازی در این باره نیاز به این دارد که دولت و قوای سه گانه، به ویژه در سطح کلان و روسا، درگیر موضوعات دست چندم و وقت گیر نباشند.