پروفسور چنگ‌ژونگ (مایکل) یو از مؤسسه بیوانفورماتیک و نانوفناوری استرالیا (AIBN) با تیم تحقیقاتی‌اش مشغول توسعه نانوذراتی خاص است که بتوانند در ریزمحیط تومور وارد عمل شده و عملکرد سلول‌های T، یگان‌های اصلی دفاعی بدن، را تقویت کنند.

او می‌گوید: «این نانوذرات مانند تقویت‌کننده ایمنی درون سلول‌های سرطانی TNBC و سلول‌های ایمنی عمل خواهند کرد، تا بدن بتواند خودش این نوع سرطان را شناسایی و نابود کند.»

چرا TNBC نیاز به راه‌حلی جدید دارد؟ سرطان TNBC حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد موارد ابتلا به سرطان پستان را تشکیل می‌دهد، اما عامل ۳۰ درصد از مرگ‌ومیرهای ناشی از این بیماری در استرالیاست. این سرطان فاقد گیرنده‌هایی‌ست که درمان‌های رایج مانند مهارکننده‌های نقاط ایمنی (ICIs) به آن‌ها حمله می‌کنند، بنابراین گزینه‌های درمانی بسیار محدود است. پروفسور یو می‌گوید: «درمان‌هایی که برای ملانوم مؤثر هستند، به دلیل تفاوت‌های بیولوژیکی، روی TNBC کار نمی‌کنند. پس ما نیاز به راه‌حلی کاملاً متفاوت داریم.»

این پروژه با کمک یک گرنت تحقیقاتی ۳ میلیون دلاری از شورای تحقیقات پزشکی و سلامت ملی استرالیا (NHMRC) در حال اجراست و قرار است طی پنج سال، زمینه را برای ورود این نانودرمان به مراحل بالینی آماده کند.

یکی از اهداف اصلی این نانوذرات، القای مرگ برنامه‌ریزی‌شده سلولی در سلول‌های سرطانی است، با استفاده از ترکیب‌هایی مبتنی بر آهن که می‌توانند عملکرد ایمنی را بهینه کنند.

پروفسور یو امیدوار است این نانوادجوانت (nano-adjuvant) در آینده نه‌تنها در درمان TNBC، بلکه در درمان سایر تومورهای جامد مقاوم مانند سرطان تخمدان نیز به کار رود. او می‌گوید: «ما در حال بهره‌برداری از بیست سال تجربه در حوزه نانو، دارورسانی و تعامل نانوذرات با سلول هستیم تا پاسخی تازه برای درمان‌های شکست‌خورده پیدا کنیم.»

تحقیقات جدید پروفسور یو، نانوفناوری را به خط مقدم مبارزه با یکی از کشنده‌ترین انواع سرطان پستان می‌آورد. اگر موفقیت‌آمیز باشد، این نانودرمان می‌تواند به بیماران TNBC شانس تازه‌ای برای زندگی بدهد و افق جدیدی در درمان ایمنی‌محور سرطان‌ها بگشاید.