عصر ایران/ یک فیلم خوب در سینمای ایران تولید شده و حدود ۴ سال از آن گذشته اما همچنان منتظر اکران مانده است، در زمانه‌ای که حتی دیگر مخاطبان مانند سابق به فیلم‌های کمدی هم روی خوش نشان نمی‌دهند.
 ابراهیم عامریان پخش کننده و تهیه کننده آثار معروف سینمای کمدی چون فسیل، تگزاس و هفتادسی در برنامه هفت تلویزیون اعلام کرد که پخش کننده فیلم پیرپسر خواهد بود.
عامریان روی آنتن زنده برنامه هفت گفت: «امسال در حال تولید ۲-۳ فیلم اجتماعی خوب هستیم و همچنین پخش ۲ فیلم اجتماعی «غریزه» و «پیر پسر» را در دست داریم.»
خبر اکران فیلم پیرپسر ساخته اکتای براهنی می‌تواند یکی از اتفاقات مثبت امسال سینمای ایران باشد و برای وزارت ارشاد و سازمان سینمایی دولت چهاردهم یک گام رو به جلو محسوب می‌شود.
اکتای براهنی پیرپسر را سال ۱۴۰۰ ساخت، اما تا امسال که در جشنواره به نمایش درآمد، امکان اکران را به دست نیاورده بود. حتی در جشنواره امسال هم در بخش اصلی اکران نشد و تنها یک سئانس در بخش خارج از مسابقه به نمایش درآمد، اما با همین یک سئانس تبدیل به فیلم منتخب منتقدان شد.
با توجه به استقبالی که در همان نمایش بخش جانبی جشنواره فیلم فجر چهل و سوم از فیلم پیرپسر به عمل آمد و با توجه به پارامترهای مختلف موجود در فیلم احتمال اینکه اکران آن یک اتفاق جدید در سینمای اجتماعی ایران را رقم بزند بسیار زیاد است.
عامریان در همین برنامه به این نکته هم اشاره کرد و گفت: «اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود و فیلم بتواند در شرایط طبیعی اکران شود قطعا توانایی رکوردزنی را هم دارد چون اثر قابلیت‌هایی دارد که مخاطب عام و خاص را یکجا به خود جلب ‌می‌کند.»
هنوز معلوم نیست که از سوی سازمان سینمایی مجوز قطعی اکران عمومی‌ صادر شده است یا خیر؟ اما صحبت‌هایی در باره زمان طولانی آن برای اکران در جریان است. فیلم ۱۹۰ دقیقه است و این یعنی هر سئانس اکران آن نزدیک به دو سئانس اکران یک فیلم با زمان معمول است. به همین دلیل از قیمت ۲۲۰ هزار تومانی برای بلیت‌های این فیلم صحبت ‌می‌شد تا سینماداران راضی به اکران آن باشند.
یک نکته دیگر هم که در همان زمان جشنواره فیلم فجر مطرح شد میزان بالای خشونت در یک سکانس مهم فیلم است که البته این قضیه را هم می‌توان با درجه بندی سنی به راحتی حل کرد.
بهروز افخمی همان زمان جشنواره درباره این موضوع گفته بود: « نکته قابل توجه این است که جشنواره امسال با نمایش‌های ویژه خود، جان تازه‌ای گرفته است. فیلم‌هایی مانند «پیر پسر» با ایجاد هیجان، توانسته‌اند توجهات را به خود جلب کنند، در حالی که فیلم‌های بخش مسابقه نتوانسته‌اند چنین تاثیری داشته باشند.
در مورد خشونت در سینما، باید توجه داشت که خشونت، جزء ذاتی سینماست و مخاطب برای تماشای آن به سینما می‌رود. سانسور خشونت، نه از نظر اخلاقی و نه از نظر شرعی، توجیهی ندارد. نمایش خشونت می‌تواند باعث رهایی ذهنی و تنبه مخاطب شود و هیچ پشتوانه معقولی برای ممنوعیت آن وجود ندارد.»
حامد بهداد یکی از بازیگران اصلی فیلم درباره اکران آن بعد از نمایش فیلم در جشنواره به نکات جالبی اشاره کرده بود: «تا کنون در سال‌های بازیگری‌ام، سابقه مواجهه با این همه گرما در یک سالن سینما و هیجان مخاطبان را نداشتم. برایم تجربه واکنش‌های مردم به این فیلم، بسیار جالب بود. خودم وقتی فیلم را می‌دیدم، احساس کردم دارد به‌عنوان تماشاگر مرا با خودش می‌برد. اینگونه نبود که صرفا به‌عنوان یکی از عوامل فیلم را ببینم و روی احساسات من هم تأثیرگذاشت.
خواهش می‌کنم که دوستان صاحب اختیار، اجازه دهند که «پیرپسر» برای مردم اکران شود. اجازه دهید ماحصل یک عمر فعالیت هنری حسن پورشیرازی در این فیلم دیده شود. اجازه دهیم ورود جوانی به نام محمد ولی‌زادگان از سوی جامعه مخاطبان سینما تبریک گفته شود. اجازه دهید سیر فعالیت و طریقت همه ما دیده شود.»
آنچه که مهم است این است که یک فیلم خوب در سینمای ایران تولید شده و حدود 4 سال از تولید آن گذشته اما همچنان منتظر اکران مانده است. در زمانه‌ای که حتی دیگر مخاطبان مانند سابق به فیلم‌های کمدی هم روی خوش نشان نمی‌دهند حتما باید راه‌های جدیدی برای حیات سینمای ایران پیدا کرد.
فیلم اکتای براهنی یک اتفاق جدید در سینمای ایران است و طبعا نمایش عمومی آن می‌تواند پنجره نگاه جدیدی در سینمای ایران را رقم بزند، پیر پسر را اکران کنید.