اکو ایران/متن پیش رو در اکو ایران منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

ترامپ در قبال روسیه رفتار نرم و در برابر اوکراین رفتاری خصمانه داشته است. حتی زمانی که برخی از مشاورانش حمله روسیه به سومی را محکوم کردند، ترامپ آن را «اشتباه» توصیف کرد، هرچند «وحشتناک». شگفت‌انگیزتر اینکه در ۱۴ آوریل، اوکراین را مقصر حمله روسیه دانست و درخواست آن کشور برای خرید موشک‌های آمریکایی را رد کرد.
 

 او وعده داده بود که جنگ اوکراین را در عرض یک روز به پایان برساند. حالا، به گفته منابع داخلی، دونالد ترامپ امیدوار است که ظرف ۱۰۰ روز نخست ریاست‌جمهوری‌اش، یعنی تا پایان همین ماه، آتش‌بس برقرار کند. ترامپ اخیراً از این درگیری با عنوان «جنگ بایدن» یاد می‌کند، اما نگران است که اگر جنگ ادامه پیدا کند، به‌تدریج به «جنگ او» تبدیل شود.

چگونه می‌توان جنگ را متوقف کرد؟ روسیه درخواست آمریکا برای آتش‌بس بدون قید و شرط ۳۰ روزه را که اوکراین در ۱۱ مارس پذیرفت، نادیده گرفت. در عوض، وقت‌کشی کرده و حملاتش را تشدید کرده است. در ۱۳ آوریل، دو موشک روسی به شهر «سومی» اصابت کردند و ۳۴ نفر را کشتند، بسیاری از آن‌ها در حال گردهمایی برای مراسم یکشنبه نخل بودند. این حمله مشابه حمله‌ای بود که در ۴ آوریل به «کریوی‌ریه» انجام شد و ۲۰ کشته برجای گذاشت.

به گزارش اکونومیست، رادک سیکورسکی، وزیر خارجه لهستان، گفت تیم ترامپ باید درک کند که کرملین دارد «با حسن‌نیت‌شان تمسخرآمیز برخورد می‌کند». اما به نظر می‌رسد ترامپ در برابر شرم مصون است. او در قبال روسیه رفتار نرم و در برابر اوکراین خصمانه داشته است. حتی زمانی که برخی از مشاورانش حمله روسیه به سومی را محکوم کردند، ترامپ آن را «اشتباه» توصیف کرد، هرچند «وحشتناک». شگفت‌انگیزتر اینکه در ۱۴ آوریل، اوکراین را مقصر حمله روسیه دانست و درخواست آن کشور برای خرید موشک‌های آمریکایی را رد کرد. ترامپ گفت: «شما نمی‌توانید با کشوری که ۲۰ برابر بزرگ‌تر از شماست وارد جنگ شوید و بعد امیدوار باشید دیگران به شما موشک بدهند.»

هواداران ترامپ می‌گویند او آماده است در برابر روسیه موضع سخت‌گیرانه اتخاذ کند. او تحریم‌های دولت پیشین علیه روسیه را تمدید کرده و در برابر کرملین بی‌صبری نشان داده است. در مصاحبه‌ای گفت که از روسیه «عصبانی» است و پیشنهاد اعمال تعرفه‌های «ثانویه» را احتمالاً بر کشورهایی که نفت روسیه را خریداری می‌کنند، مطرح کرد. او در ۱۱ آوریل گفت: «روسیه باید کاری انجام دهد.» رهبران اروپایی خواهان اعمال تحریم‌های بیشتر علیه روسیه هستند تا این حرف‌ها به عمل تبدیل شود، اما تاکنون بی‌نتیجه بوده است.

در ماه مارس، ترامپ برای مدت کوتاهی ارسال سلاح و اطلاعات به اوکراین را قطع کرد. کیت کلاگ، یکی از مشاورانش، این اقدام را با «زدن یک قاطر با تخته چوبی روی بینی‌اش» مقایسه کرد. این کار نتیجه داد: ظرف چند روز، اوکراین با آتش‌بس ۳۰ روزه موافقت کرد. اما در مورد روسیه‌ سرسخت، هیچ تهدیدی در کار نبود، فقط مشوق. در ۱۰ آوریل، مقامات آمریکایی و روس در استانبول دیدار کردند تا درباره ارتقا سطح سفارتخانه‌های خود گفت‌وگو کنند. همچنین دو زندانی میان دو کشور مبادله شد. رسانه‌های روسی گزارش دادند که روند نزدیکی دیپلماتیک فارغ از مذاکرات درباره اوکراین، در حال پیشرفت است.

زمانی که ترامپ این ماه تعرفه‌های جهانی «متقابل» را اعلام کرد، بر اوکراین حداقل نرخ جهانی ۱۰٪ را اعمال کرد، در حالی که روسیه را مستثنی کرد (احتمالاً به این دلیل که روسیه از قبل تحت تحریم بود). تنها دلخوشی برای اوکراین این است که در پی آشفتگی ناشی از جنگ تجاری، قیمت نفت از حدود ۸۰ دلار در هر بشکه در ژانویه به ۶۵ دلار سقوط کرده، که درآمدهای پوتین را به‌شدت کاهش داده است.

چیزی که به‌وضوح در سخنان ترامپ غایب است، هرگونه اشاره‌ای به کمک نظامی بیشتر به اوکراین است. در واقع، حمایت آمریکا رو به کاهش است. سلاح‌هایی که در زمان بایدن برای اوکراین تصویب شده بودند، ظرف ماه‌های آینده به پایان می‌رسند و ترامپ تاکنون مجوز ارسال هیچ محموله جدیدی را صادر نکرده است. تخصیص بودجه جدید برای کمک به اوکراین نیز بعید به نظر می‌رسد.

آمریکا در حال خارج کردن نیروها و تجهیزات خود از شهر «ژژوف» در لهستان است، شهری که مرکز حیاتی برای ارسال سلاح به اوکراین بوده. از این پس، وظایف مربوطه توسط نیروهای اروپایی انجام خواهد شد. همچنین آمریکا رویکرد متفاوتی در قبال گروه هماهنگی کمک‌های دفاعی اوکراین اتخاذ کرده است، گروهی متشکل از بیش از ۵۰ کشور که در دولت پیشین، با رهبری لوید آستین، برای ارائه کمک نظامی به اوکراین تشکیل شد. آستین جلسات این گروه را به‌صورت حضوری اداره می‌کرد، اما در ۱۱ آوریل، پیت هگست فقط از طریق ویدیو به جلسه پیوست.

یکی دیگر از نشانه‌های دوران کنونی این است که برخی مقامات پنتاگون اخیراً از یکی از متحدان آمریکا پرسیده‌اند که چرا همچنان به اوکراین سلاح می‌فرستد، سؤالی که آن متحد نادیده گرفت. دیپلمات‌ها در واشنگتن نیز گزارش داده‌اند که برخی از مشاوران ترامپ در محافل خصوصی می‌گویند از تلاش‌های اروپا برای تقویت اوکراین «خسته» شده‌اند. در آشفتگی همیشگی این دولت، تشخیص پیام واقعی از میان هیاهو و حواشی دشوار است.

در حال حاضر، اروپایی‌ها در دو مسیر به‌طور هم‌زمان پیش می‌روند. نخست، تلاش بریتانیا و فرانسه برای ایجاد یک «نیروی تثبیت‌کننده امنیت اروپایی» است که پس از آتش‌بس به اوکراین کمک کند. روسیه با استقرار چنین نیرویی مخالف است، حتی با وجود این‌که آمریکا هیچ تضمینی برای پشتیبانی از اروپایی‌ها ارائه نکرده است. این نیرو قرار نیست خطوط مقدم بین نیروهای روسی و اوکراینی را کنترل کند، بلکه از جبهه دور خواهد ماند، احتمالاً در غرب اوکراین خواهد بود و تمرکز آن بر آموزش نیروهای اوکراینی و شاید گشت‌زنی هوایی مشترک خواهد بود.

اروپایی‌ها امیدوارند به ترامپ نشان دهند که خودشان بار امنیت اروپا را به دوش می‌کشند، به این امید که بتوانند نوعی تعهد حداقلی از سوی آمریکا را حفظ کنند، اگر نه نسبت به اوکراین، دست‌کم نسبت به ناتو.

در این طرح در حال شکل‌گیری، بازدارندگی آینده علیه روسیه شامل سه منطقه خواهد بود: نیروهای تقویت‌شده اوکراینی در شرق که در برابر روسیه ایستادگی می‌کنند، نیروهای اروپایی در غرب اوکراین، و (فعلاً) حضور آمریکا در کشورهای عضو ناتو.

اما تشکیل چنین نیرویی بستگی به آتش‌بسی دارد که همچنان رخ نداده است. گفته شده است که استیو ویتکاف، فرستاده ترامپ به روسیه، اعلام کرده که سریع‌ترین راه برای دستیابی به آتش‌بس، واگذاری چهار استان اوکراینی به روسیه است، استان‌هایی که روسیه ادعا می‌کند مال اوست، حتی اگر موفق به تصرف کامل‌شان نشده باشد. این پیشنهاد برای اوکراین و شرکای اروپایی‌اش کاملاً غیرقابل‌قبول است.

تمام این‌ها نیاز به مسیر دوم را تقویت می‌کند: افزایش کمک‌های نظامی اروپا به اوکراین.

دیوید شایمر، مقام پیشین شورای امنیت ملی دولت بایدن، می‌گوید که زمانی برای تلف کردن وجود ندارد. اروپا باید علی‌رغم ریسک‌ها، بخش بیشتری از ذخایر تسلیحاتی‌اش را به اوکراین بدهد، صنایع نظامی اوکراین را تأمین مالی کند، با ترامپ مذاکره کند تا سامانه‌های دفاع هوایی آمریکا را برای اوکراین بخرد، و از دارایی‌های مسدودشده روسیه برای تأمین هزینه‌ها استفاده کند.

به گفته شایمر: «با توجه به اینکه روسیه مصمم به ادامه تهاجم خود است و آمریکا ظاهراً در حال عقب‌نشینی، اوکراین باید به مبارزه ادامه دهد. الان وقت آن است که اروپایی‌ها کمک‌شان به اوکراین را تشدید کنند تا اوکراین هم بتواند از خود دفاع کند، و هم پوتین را وادار به ورود به مذاکرات واقعی نماید.»