ورزش 3/آنگه پوستکوگلو، سرمربی تاتنهام، پس از صعود تیمش به مرحله نیمه‌نهایی لیگ اروپا، پیامی به منتقدانش ارسال کرد.
 تاتنهام هاتسپر با پیروزی ۱-۰ در زمین اینتراخت فرانکفورت راهی مرحله نیمه‌نهایی لیگ اروپا شد و آنگه پستکوگلو در کنفرانس خبری پس از بازی حرف‌های زیادی برای گفتن داشت. اسپرز در آلمان نمایشی پخته و باصلابت ارائه داد. نیمه نخست بازی، با احتیاط دو تیم و بدون موقعیت‌های زیاد دنبال می‌شد تا اینکه در دقایق پایانی، جیمز مدیسون تلاش کرد پاس کریستین رومرو را با ضربه سر از بالای سر دروازه‌بان فرانکفورت عبور دهد اما در این حرکت با برخورد شدیدی از سوی دروازه‌بان روبه‌رو شد. داور پس از بازبینی صحنه از طریق مانیتور کنار زمین، پنالتی اعلام کرد و دومینیک سولانکه این ضربه را به گل تبدیل کرد. در نیمه دوم، اسپرز تیم برتر میدان بود و با حفظ پیروزی، صعود خود را به جمع چهار تیم پایانی قطعی کرد.
آیا از بلوغ تیم‌تان در این مسابقه رضایت دارید؟
بله، از جنبه‌های بسیاری خوشحال هستم. به‌شدت به بازیکنانم افتخار می‌کنم. وقتی در بازی به مصاف تیمی قوی در خانه‌اش می‌روید، می‌دانید که باید سخت تلاش کرده، انضباط بالایی داشته باشید و در عین حال، نیاز به گل‌زنی دارید. باید کیفیت خود را هم نشان دهید. از نظر من، تمام بازیکنان عملکردی خارق‌العاده داشتند و بسیار به آن‌ها افتخار می‌کنم. در چنین بازی بزرگی، نمایشی ارائه دادند که ما را به نیمه‌نهایی رساند. فکر می‌کنم در مجموع دو دیدار، کاملاً مستحق صعود بودیم. حتی می‌توانست کار در همان دیدار رفت تمام شود، اما ما مستحقش بودیم.
با توجه به فصل سختی که پشت سر گذاشته‌اید، آیا حسی دارید که شاید این جام متعلق به تاتنهام باشد؟
خیر، من این‌گونه فکر نمی‌کنم. ما فصل دشواری داشتیم، و دلیلش نیز کاملاً مشخص است: اگر ترکیب اصلی ما در اکثر بازی‌ها در دسترس بود، بسیاری از مشکلاتی که تجربه کردیم را نداشتیم. ستون فقرات تیم، یعنی ویکاریو، رومرو، فن د فن، بنتانکور و سولانکه در مقاطع مختلف فصل غایب بودند. اما اکنون ما تیم کاملی داریم. نه فقط آن پنج نفر، بلکه کل تیم با هم هستند. می‌دانیم که می‌توانیم مقابل هر حریفی نمایشی قوی ارائه دهیم. حالا در جمع چهار تیم نهایی هستیم و این یعنی برای قهرمانی شانس داریم.
وضعیت جیمز مدیسون چگونه است؟
او حالش خوب است. شجاعت فوق‌العاده‌ای داشت که در آن صحنه بدن خود را سپر کرد، در حالی که کاملاً آگاه بود که ضربه‌ای سنگین دریافت خواهد کرد. تعجب کردم که چرا این خطا کارت قرمز نداشت. عملکرد او بسیار شجاعانه بود. اکنون درد دارد، اما مطمئناً آن را فراموش کرده، چرا که می‌داند به صعود تیم کمک کرده است.
چه احساسی دارید؟ با توجه به صحبت‌های زیادی که درباره شما شده است، آیا احساس رهایی می‌کنید؟
دیروز هم گفتم، من همان مربی‌ای هستم که دیروز بودم. اگر کسی فکر می‌کند که برد امشب من را مربی بهتری کرده یا کسی که فکر می‌کرد من کارم را خوب انجام نمی‌دهم، باید همچنان همان نظر را داشته باشد. برای من اهمیت ندارد، تأثیری روی کارم ندارد. برای من همیشه مهم‌ترین چیز، رختکن است. آیا بازیکنان به من باور دارند؟ آیا کادر فنی باور دارند؟ این خیلی مهم‌تر از آن چیزی است که دیگران درباره من می‌گویند. پس برای خیلی‌ها متأسفم، ولی باید مدت بیشتری با من کنار بیایید و من را تحمل کنیم. حالا ببینیم چه پیش می‌آید.