ورزش 3/پس از فصل ۹۳-۹۴، حالا استقلال با گذشت ۱۰ سال، دیگر خود را بین رتبه‌های اول تا سوم لیگ برتر نمی‌بیند.
 استقلال در شرایطی روزهای پایانی فصل کابوس‌وار و عجیب خود را سپری می‌کند که این تیم در آستانه از دست دادن یکی از رکوردهای مثبت خود در تاریخ لیگ برتر است. آبی‌پوشان پایتخت که در ۹ دوره اخیر لیگ همواره موفق شده بودند یکی از سه تیم بالای جدول باشند، این‌بار با نمایشی ضعیف و پرنوسان، نه تنها از کورس قهرمانی دور ماندند، بلکه حتی روی کاغذ خطر سقوط را نیز احساس می‌کنند. در حال حاضر، استقلال با یک بازی کمتر در رتبه دوازدهم جدول قرار دارد و اگر شمس‌آذر بتواند در دیدار با فولاد امتیاز بگیرد، آنگاه شاگردان بوژوویچ به رده سیزدهم سقوط خواهند کرد. عملکردی فاجعه‌بار برای استقلال که ممکن است بدترین رتبه این تیم در تاریخ لیگ برتر نیز به ثبت برسد.
با این حال و با تمام بحران‌هایی که در این فصل دامن‌گیر استقلال شده، آن‌ها با یک پیروزی در دیدار معوقه مقابل هوادار می‌توانند تا رتبه هشتم صعود کرده و فاصله‌شان با رتبه پنجم را به شش امتیاز کاهش دهند. چنین جهشی در جدول شاید تنها لطف تقویم لیگ و شرایط نزدیک تیم‌ها در میانه جدول باشد، اما واقعیت این است که استقلال در هشت بازی اخیر خود نتوانسته حتی یک پیروزی به‌دست بیاورد و در یکی از تاریک‌ترین دوره‌های تاریخ خود به سر می‌برد. این روند باعث شده که هواداران و حتی کارشناسان، فصل جاری را بدترین فصل دهه اخیر این تیم بدانند.

آخرین باری که استقلال در پایان یک فصل نتوانست به جمع سه تیم بالای جدول برسد، به لیگ چهاردهم بازمی‌گردد؛ فصلی که با قهرمانی سپاهان و دراماتیک‌ترین هفته پایانی تاریخ لیگ در تبریز به پایان رسید. در آن فصل، استقلال ششم شد و پس از آن در 9 دوره متوالی همواره روی سکوهای اول تا سوم قرار گرفت. از لیگ پانزدهم که استقلال سوم شد تا قهرمانی بدون شکست این تیم در لیگ بیست و یکم، آبی‌ها همواره یکی از مدعیان اصلی بوده‌اند. حتی در لیگ قبل هم استقلال تا هفته‌های پایانی در کورس قهرمانی حضور داشت و نهایتاً به مقام دوم رسید.
در لیگ پانزدهم، استقلال پس از استقلال خوزستان و پرسپولیس در رده سوم جدول قرار گرفت و فصل را با رتبه‌ای قابل قبول به پایان رساند. در فصل شانزدهم، پرسپولیس قهرمانی‌های متوالی خود را آغاز کرد و استقلال با ۹ امتیاز اختلاف نسبت به رقیب سنتی‌اش در جایگاه دوم قرار گرفت. لیگ هفدهم نیز با قهرمانی پرسپولیس همراه بود و این‌بار ذوب‌آهن به عنوان تیم دوم معرفی شد و استقلال مجدداً در جایگاه سوم ایستاد. در لیگ هجدهم نیز استقلال برای سومین فصل پیاپی در رتبه سوم جدول قرار گرفت، با این تفاوت که این‌بار پرسپولیس و سپاهان بالاتر از آبی‌ها قرار گرفتند.
در لیگ نوزدهم، استقلال عملکرد بهتری داشت و پس از پرسپولیس عنوان نایب‌قهرمانی را کسب کرد. تیم فولاد نیز توانست جایگاه سوم جدول را به دست آورد. در لیگ بیستم، همان ترکیب سه‌گانه لیگ هجدهم تکرار شد و تیم‌های پرسپولیس، سپاهان و استقلال در رده‌های اول تا سوم قرار گرفتند. اما نقطه عطف عملکرد استقلال در لیگ بیست و یکم رقم خورد؛ جایی که تیم تحت هدایت فرهاد مجیدی موفق شد بدون شکست قهرمان لیگ برتر شود و پس از آن پرسپولیس و سپاهان در رده‌های دوم و سوم ایستادند.
لیگ بیست و دوم نیز با روند مشابه لیگ‌های گذشته دنبال شد؛ استقلال این‌بار هم پشت سر پرسپولیس و سپاهان قرار گرفت و فصل را با رتبه سوم به پایان رساند. فصل گذشته نیز آبی‌پوشان تا هفته‌های پایانی مدعی قهرمانی بودند اما در نهایت این پرسپولیس بود که جام را بالای سر برد، استقلال به نایب‌قهرمانی بسنده کرد و سپاهان در رده سوم ایستاد. به این ترتیب، استقلال طی ۹ فصل پیاپی، همواره در بین سه تیم بالای جدول حضور داشته و یکی از مدعیان اصلی قهرمانی بوده است.
اما حالا، در فصل بیست‌وچهارم، استقلال نه تنها از کورس قهرمانی خارج شده، بلکه شانس قرار گرفتن در میان سه تیم نخست را نیز به طور قطعی از دست داده است. آن‌ها حالا تنها باید به دنبال کسب رتبه‌ای میان پنجم تا هفتم باشند تا حداقل این فصل تلخ را با یک جایگاه آبرومندانه به پایان برسانند. سقوط از جایگاه تیم‌های برتر لیگ، آن هم پس از یک دهه ثبات و موفقیت نسبی، برای باشگاهی در ابعاد استقلال یک زنگ خطر جدی است؛ هشداری برای بازنگری در ساختار، مدیریت و حتی انتخاب‌های فنی.
فصلی که با جنجال‌های نقل و انتقالاتی، تغییرات مداوم کادر فنی، شکست‌های عجیب و نتایج دور از انتظار شروع شد، حالا به روزهای پایانی خود نزدیک می‌شود؛ فصلی که استقلالی‌ها بی‌صبرانه منتظر پایان آن هستند. اما حقیقت این است که پایان این فصل، آغاز یک مسئولیت سنگین‌تر خواهد بود؛ ساختن دوباره تیمی که در سال‌های گذشته شانه به شانه رقبای اصلی‌اش حرکت می‌کرد، اما حالا در تلاش است تا تنها اندکی از اعتبار گذشته را حفظ کند. فصل بیست‌وچهارم برای استقلال، فصلی برای فراموشی است.