آخرین خبر/​​​​​​​همه انسان‌ها در ابتدای جوانی خیال می‌کنند دنیا دقیقاً همان چیزی‌ است که خود می‌شناسند؛ اما با هر تجربه تازه‌ای، با هر دگرگونی کوچک و بزرگ، درمی‌یابند که جهان بسیار فراتر و پیچیده‌تر از ظرفیت تصورشان است. در گذر روزگاران، آنچه روزی مایه اندوه یا غرور ما بوده، گاه به سایه کم‌رنگی بدل می‌شود و آنچه بی‌اهمیت می‌نمود، شالوده شخصیت و آینده‌مان را می‌سازد. زندگی مجموعه بی‌پایانی از رویدادهاست؛ لحظاتی که آدمی در آن محکوم به انتخاب و پذیرش پیامدهای انتخاب خویش است. چه بسیار پیش آمده است که آرزویی دیرین، در دسترس ما قرار گرفته و گرد یأس و خاموشی بر آن نشسته؛ و یا چه بسا هرچه بیشتر در پی دوری جسته‌ایم، سرانجام نزد ما آمده است. در بازنگری راهی که پیموده‌ایم، درمی‌یابیم که داوری‌ها و احساسات‌مان به چه سهولتی دستخوش تغییر می‌شوند؛ همان‌گونه که زود قضاوت کرده‌ایم، زود دل بسته‌ایم، زود نومید گشته‌ایم و باز به همان سرعت شادمان شده‌ایم. ظرافت زندگی نه در قطعیت، بلکه در سیالی و حرکت بی‌وقفه‌ آن است؛ در امیدی که می‌آموزیم و در بخشش خطاهایی که رقم می‌زنیم و می‌بخشیم. زیستن یعنی آموختن، از نو همدرد شدن، از نو دوست داشتن، و با دل مطمئن و دیده باز به فردا نگاه کردن.
برگرفته از کتاب «غرور و تعصب»، اثر جین آستین