در ادامه این غزل را با هم می‌خوانیم؛

*

عزای صادق آل عباست ای مردم

دوباره فاطمه صاحب عزاست ای مردم

به داغ حضرت شیخ الائمه گریه کنید

به داغ او که به غم مبتلاست ای مردم

برای بردنش از خانه آتش آوردند

برای او که شفیع جزاست ای مردم

ندارد آینه حق، عمامه‌ای بر سر

عزیز آل عبا بی‌عباست ای مردم

کسی که جلوه علم و صداقت و مهر است

کجا سزاش چنین ناسزاست؟ ای مردم

فدای او که خودش زیر بار غم فرمود

تمام غصه ما کربلاست ای مردم!

تن کسی که خودش دستگیر عالم بود

به زیر لشکری از دست و پاست ای مردم

برای کشتن او نعل تازه آوردند

برای او که عزیز خداست ای مردم...