از این ۲۰ روایت، هشت روایت به قلم خودِ راوی و باقی آن‌ها به روایت راوی و به قلم دیگر نویسندگان است.

دو نفر از راویان، قاب روایت‌شان را روی حواشی دیدار با شهید نصرالله بسته‌اند. برخی از راویان حواشی دیدار خود با سیدحسن نصرالله را روایت کرده‌اند و به‌همین دلیل، روایت آن‌ها نسبت به دیگران کامل‌تر است. برخی نیز با چاشنی احساسات غلیظ روایت‌شان را بیان کرده‌اند و لحن و زبان و محتوای برخی از راویان گزارشی‌تر و به‌اصطلاح خشک‌تر و رسمی‌تر است.

در پشت جلد کتاب آمده است؛

«ما این واژه‌های بغض‌دار را به‌هم چسبانده‌ایم به مثابه تکه‌ای آیینه؛‌ آیینه‌ کوچکی که گرفته‌ایم مقابل آدمی بزرگ که شاید پر عبایی، گوشه‌ی عمامه‌ای، سر نعلینی از او بیفتد تویش و ما تقلا کنیم برای دیدنش و البته دلتنگ‌تر شویم! حالا ما دلتنگ‌تر از قبلیم! قبل از شنیدن و نوشتن این روایت.»

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم؛

«نماز مغرب و عشا را در مسجدی در ضاحیه خواندیم و بعد از مدتی پیچ‌وتاب در کوچه‌پس‌کوچه‌های آن محله یک‌باره وارد مجتمعی آپارتمانی شدیم؛ انگار که به مقصد رسیده‌ایم. اما تصور اینکه رهبر بزرگی مثل سید حسن نصرالله در اینجا باشد، خلاف انتظارمان بود. ظاهراً هیچ مانع امنیتی وجود نداشت یا ما حسش نمی‌کردیم فکر کردیم لابد اینجا ایستگاه اول است؛ ممکن است بعد از پذیرایی دوباره سوار ماشین خاصی شویم و به مقصد دیگری برویم.

سوار آسانسور شدیم و نمی‌دانم در طبقه چندم بود که آسانسور ایستاد و در باز شد. سید را دیدیم که جلوی در با روی گشاده به پیشوازمان آمده است! شگفتی دوم را وقتی دیدیم که ایشان به روانی ما، فارسی حرف زد. در سفرهای بعدی فهمیدم زبان فارسی زبان دوم حزب‌الله و حتی بخشی از جوانان علاقه‌مند به ایران است.

موقع آمدن، به درخواست آقای هاشمی، کیف و ابزار و کاغذ و قلم‌هایمان را در ماشین رایزنی گذاشته بودیم و حالا فهمیدیم چه اشتباهی کرده‌ایم. آقای اکبر خلیلی دستش را بالا برد و حرف سید را قطع کرد و گفت:«آقا، من نویسنده‌ام و سلاحم ،قلم و کاغذه!»

سید دستور داد: «اسلحه‌ی آقا رو بیارین!»

کتاب «دیدار با دبیرکل» در ۲۶۴ صفحه، قطع رقعی و قیمت ۲۵۰ هزار تومان توسط انتشارات سوره مهر منتشر و روانه بازار نشر شده است.