وجود ساختارهای لنفاوی ثالث، یک نشانگر زیستی کلیدی برای پیش‌آگهی بهتر و بهبود بقاست؛ اما هنوز به عنوان بخشی استاندارد در گزارش‌های پاتولوژی بیماران ارائه نمی‌شود و تشخیص دستی آن پرزحمت است و می‌تواند متغیر باشد.

به نقل از مدیکال‌ اکسپرس، ساختارهای لنفاوی ثالث خوشه‌هایی از سلول‌های ایمنی هستند که شبیه اندام‌های لنفاوی ثانویه بوده و عملکردی مشابه آنها دارند. در حالی که ساختارهای لنفاوی ثالث عموما با یک پاسخ ایمنی ضد تومور در اکثر انواع سرطان مرتبط هستند، مشاهده شده است که به عنوان یک پاسخ ایمنی پیش‌ساز تومور نیز عمل می‌کند.

این مطالعه هزاران تصویر دیجیتال بایگانی شده همراه با داده‌های توالی‌یابی آران‌ای مربوط به ۳۷۶ بیمار مبتلا به سرطان پوست پیشرفته و پرخطر را تجزیه و تحلیل کرد و وجود ساختارهای لنفاوی ثالث را با بقای کلی بهتر به طور قابل توجهی مرتبط دانست.

این تجزیه و تحلیل نشان داد که ساختارهای لنفاوی ثالث در ۵۵ درصد از گروه وجود دارد و بقای کلی به طور قابل توجهی بهتر از افراد بدون ساختارهای لنفاوی ثالث است. در افرادی که بیش از یک ساختار لنفاوی ثالث دارند بقا بیشتر بود. میزان بقا بر اساس سن، جنسیت، نوع درمان و زخم تومور نیز متفاوت بود.

این یافته‌ها پتانسیل رویکردهای مبتنی بر هوش مصنوعی را برای استانداردسازی ارزیابی ساختارهای لنفاوی ثالث با استفاده از تصاویر رنگ‌آمیزی شده به شکلی کم‌هزینهنشان می‌دهد و لزوم تحقیقات بیشتر را ضروری می‌سازد.

محققان ابتدا یک الگوریتم یادگیری عمیق منبع باز، را برای اندازه‌گیری ساختارهای لنفاوی ثالث به کار بردند. پس از بررسی نتایج اولیه، آنها مدل را برای دقت بهتر بازآموزی کردند.

روش‌های جدید پیش‌بینی بقا با استفاده از فناوری‌های کم‌هزینه پتانسیل تسریع آزمایش ساختارهای لنفاوی ثالث برای بیماران مبتلا به سرطان پوست پرخطر را دارند و به بحث با پزشکان در مورد مزایای بالقوه ایمونوتراپی کمک می‌کنند.