دینگ ژائو (Ding Zhao) از دانشگاه ژجیانگ، به همراه محققان دیگر، راهی برای حکاکی طرح‌های میکرو روی سطوح بیرونی پوست خرس‌های آبی بدون ایجاد اختلال در رفتارهای طبیعی آنها ایجاد کرده‌اند.

به نقل از ایسنا، متخصصان از پرتو الکترونی برای ایجاد الگوهایی روی لایه بیرونی پوست خرس آبی استفاده کردند. برخی از بخش‌های بدن این موجودات در برابر این فرآیند مقاومت کردند و اندکی پس از آن به حرکت عادی خود بازگشتند.

دینگ ژائو توضیح داد: از طریق این فناوری، ما فقط خالکوبی‌های ریز روی خرس آبی ایجاد نمی‌کنیم، ما این قابلیت را به موجودات زنده مختلف، از جمله باکتری‌ها، گسترش می‌دهیم. این بیانیه نشان می‌دهد که چگونه ریزساخت پیشرفته می‌تواند در طیف وسیعی از سیستم‌های زنده کاربرد پیدا کند.

چرا خرس آبی در شرایط سخت زنده می‌ماند؟

دانشمندان هنوز در حال کشف علل سرسختی افسانه‌ای این موجودات هستند. تحقیقات نشان داده است که گونه‌های خاصی می‌توانند پس از از دست دادن تقریبا تمام محتوای آب بدن خود که نمونه‌ای قابل توجه از استقامت به شمار می‌رود، به زندگی بازگردند.

این استراتژی بقا، آنها را به سوژه‌های آزمایشی ایده‌آلی برای ایده‌های جدیدی که نیاز به مراحل سختی مانند قرار گرفتن در معرض خلأ یا سرما دارند، تبدیل می‌کند. بدن آنها به روش‌هایی بهبود می‌یابد که کمتر موجودی می‌تواند با آنها رقابت کند.

زیست‌پزشکی ممکن است از ایمپلنت‌ها یا حسگرهای در مقیاس میکرو که به طور یکپارچه با بافت‌های زنده ادغام می‌شوند، سود ببرد. برخی از کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که دستگاه‌هایی بدون طی کردن مراحل جراحی بزرگ، داده‌ها را در داخل بدن انسان جمع‌آوری کنند.

مراحل بعدی برای استفاده از ریزخالکوبی‌ها

محققان امیدوارند این روش‌ها را به سایر میکروارگانیسم‌های مقاوم گسترش دهند. اشکال جدید آنیسول یا ترکیبات مرتبط ممکن است درهایی را به روی الکترونیک چاپی که محکم به سطوح زیستی می‌چسبند، باز کنند.

ریزحسگرهای تخصصی روزی می‌توانند نشانگرهای سلامت را در لحظه ردیابی کرده و سیگنال‌ها را به صورت خارجی منتقل کنند. این امر ممکن است نظارت بر بیماری و گزینه‌های مراقبت شخصی را متحول کند.

هنوز در مورد تأثیرات بلندمدت بر سلامت و طول عمر هر خرس آبی مورد آزمایش سؤالاتی وجود دارد. مطالعات بیشتر بررسی خواهد کرد که آیا خالکوبی مکرر باعث ایجاد مشکلات پنهان در داخل سلول‌های آنها می‌شود یا خیر. اصلاحات در خنک‌کننده، شدت پرتو و عوامل شیمیایی احتمالا آسیب را به حداقل می‌رساند.

دانشمندان گمان می‌کنند که مدارهای انعطاف‌پذیر می‌توانند سطوح میکروب‌های زنده را بپوشانند تا تغییرات شیمیایی را در محیط‌های پرخطر رصد کنند. این ممکن است منجر به هشدارهای بلادرنگ در مورد آلودگی یا سموم پنهان شود.

مفاهیم مشابهی ممکن است در رباتیک ظاهر شود، جایی که سلول‌های زنده با قطعات ساخته شده ترکیب می‌شوند تا ماشین‌های هیبریدی تشکیل دهند.