مجمع تشخیص مصلحت نظام سرانجام تکلیف یکی از لوایح مرتبط با FATF را مشخص کرد. مجمع چهارشنبه تصمیم به تصویب کنوانسیون پالرمو گرفت. این تصمیم البته مشروط است و تکلیف لایحه باقی مانده یعنی لایحه CFT هم در جلسات آینده مجمع مشخص خواهد شد.

تاریخچه پرونده طویل و دراز FATF و دو لایحه مرتبط با آن یعنی پالرمو و CFT به دولت حسن روحانی برمی گردد. آن زمان، مخالفان سیاسی دولت از هر اقدامی برای ناکام ماندن این لوایح فروگذار نکردند. نپذیرفتن این لوایح از جمله موانع در برقراری ارتباطات مالی با جهان بوده. هرچند که این موانع به اندازه تحریم ها نیستند اما بسیاری از کارشناسان معتقد بوده اند این دو پرونده باعث شده حتی کشورهای دوست هم نتوانند با ایران مراوده پولی و مالی داشته باشد.

حسن روحانی در اواخر دولت خود از رهبری درخواست بررسی مجدد لوایح در مجمع را داشت اما لوایح نه در آن دولت نه در دولت سیزدهم تعیین تکلیف نشد. لایحه پالرمو اما روز چهارشنبه تصویب شد و با خود این سوال را به میان آورد که چرا این تصمیم مجمع این همه زمان برده است؟

عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی اصلاح طلب و روزنامه نگار در واکنش به تصویب لایحه پالرمو در مجمع تشخیص مصلحت نظام در گفتگو با خبرگزاری خبرآنلاین می گوید: مجمع تشخیص استقلال تصمیم‌گیری چندانی ندارد و بیشتر نگاه می‌کند که فضای عمومی قدرت چگونه است و بر اساس آن تصمیم‌گیری می‌کند.

پالرمو آنقدر پیچیده نبود که این همه وقت و هزینه بگیرد

وی در پاسخ به این سوال که «آیا این اتفاق در دولت حسن روحانی ممکن نبود؟» گفت: طبیعتا در دولت آقای روحانی نمی خواستند این مسائل به نتیجه برسد و به همین دلیل با آن مخالفت می کردند. اساساً لوایح مرتبط با FATF موضوعی نیست که تصمیم گیری درباره آن بخواهد این همه سال طول بکشد. موضوع بسیار ساده ای است که یا موافق دارد و یا مخالف. مجمع تشخیص مصلحت نظام حدود ۴۰ -۵۰ نفر عضو دارد که نیمی از آن‌ها آنقدر سن و سال بالایی دارند که نمی توانند فعال باشند. معلوم نیست که این همه اتلاف منابع و فرصت به چه علت است؟ این خیلی ساده است یا می گویید FATF را می خواهیم و یا نمی خواهیم.

این فعال سیاسی اصلاح طلب با بیان اینکه در مورد تصویب پالرمو به نظر می رسد تصمیم گرفته شده فراتر از سیستم تصمیم گیری مجمع تشخیص مصلحت نظام است، گفت: در این مورد یک چارچوب منطقی مشخصی وجود ندارد که بتوان گفت اعضای مجمع تاکنون به نتیجه نمی رسیدند. این موضوع آن‌قدر پیچیده نیست که نیاز به صرف این‌همه وقت و هزینه داشته باشد. حتی بررسی پیچیده ترین موضوعات هم در یک یا دو جلسه اتفاق می افتد. به نظر می‌رسد این همه وقت و هزینه اثرات منفی دارد و کمکی به حل مسئله نمی‌کند.

روزی علما در مدح فرزند کمتر حرف می زدند و امروز در مدح فرزندآوری

عبدی معتقد است: اگر ایران در مسیر دیگری، سیاست خارجی خود را اصلاح کند همه این این مسائل حل خواهد شد و دیگر کسی به این موضوع توجه نخواهد کرد.

وی افزود: به‌عنوان مثال، در مورد موضوع سیاست فرزندآوری، در سال‌های ۶۷ و ۶۸ که هدف کاهش فرزندآوری بود، اکثریت علما در مدح کاهش جمعیت صحبت میکردند اما اکنون که هدف افزایش فرزندآوری است، همه در مدح افزایش جمعیت حرف می زنند. این مواضع خیلی اثرگذار نیست و مخاطب احساس نمی‌کند که استقلال فکری در این موضوع وجود دارد.

تصویب پالرمو جزئی از یک بسته است

عباس عبدی در پاسخ به اینکه «آیا این تغییر نگاه به خاطر آمدن دولت پزشکیان صورت گرفته است» گفت: بحث فقط دولت آقای پزشکیان نیست. تایید صلاحیت پزشکیان، تا حد زیادی مساله حجاب، فیلترینگ، بازگشت برخی افراد به ساختار قدرت و ایجاد روابط خارجی در یک بسته قرار دارند. تصویب پالرمو هم جزء و نمودی از آن بسته است.

او در پاسخ به اینکه فکر می کنید مجمع CFT را هم بپذیرد گفت: جزئیات اینها را نمی دانم و اساساً فکر می کنم پیگیری اخبار مجمع تشخیص مصلحت اهمیت جدی ندارد بلکه باید به این موضوع به صورت یک نماد نگاه کنید که تصمیمی گرفته شده و بازتابی از آن در مجمع تشخیص قابل مشاهده است.