ورزش 3/تیم ملی فوتسال زنان ایران که مدافع دو عنوان قهرمانی در ادوار جام ملت‌های آسیا بود، بعد از قهرمانی در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ و هفت سال وقفه در برگزاری این رقابت‌ها، در دو هفته برای تکرار سومین قهرمانی عازم این رقابت‌ها شد.
در حالی که اسکواد اصلی تیم ملی کشورمان را در این مسابقات همان اسکواد سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ تشکیل داده بود و بازیکنان بزرگی مثل فرشته کریمی، نسیم غلامی، فرزانه توسلی، نسترن مقیمی، سارا شیربیگی و... در آن حضور داشتند، این مارال ترکمان بود که در اولین حضورش در مسابقات جام ملت‌ها، به عنوان ستاره تیم ملی در این رقابت‌ها درخشید.

درخشش مارال از همان دیدار اول مقابل فیلیپین آغاز شد و او نخستین گل آسیایی خود را وارد دروازه این تیم کرد. در ادامه، مارال در تقابل با ژاپن با دبل، ستاره بی‌چون‌وچرای تیم ملی کشورمان شد. اما درخشش این ستاره ۲۳ ساله به همین‌جا ختم نشد و علی‌رغم بازماندن تیم ملی زنان کشورمان از رسیدن به فینال، تقابل با چین در دیدار رده‌بندی فرصت دوباره‌ای برای مارال جهت درخشش در این جام بود.

مارال در تقابل با چین، گل نخست تیم ملی کشورمان را در دقایق پایانی نیمه اول به ثمر رساند. خانم گل و پدیده دو فصل پیش لیگ برتر فوتسال زنان ایران، در دقایق پایانی مسابقه مقابل چین، در حالی که حریف برای جبران نتیجه و به ثمر رساندن گل تساوی پاورپلی کرده بود، با تیزهوشی شوت خود را از نیمه زمین به سمت دروازه حریف روانه کرد تا اندک امید چینی‌ها را برای رسیدن به سکو از بین ببرد. بدین ترتیب، مارال با دومین دبل در مسابقات جام ملت‌های زنان آسیا مقابل یک تیم قدرتمند دیگر، تیم ملی زنان کشورمان را به مقام سومی و مدال برنز رساند.

اگرچه بعد از دو قهرمانی، رسیدن به جایگاه سومی نتیجه مثبتی برای تیم ملی زنان کشورمان محسوب نمی‌شود، اما درخشش مارال در این تورنمنت بار دیگر ثابت کرد اعتماد به جوانان نتیجه خوبی به دنبال دارد. همان‌طور که در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸ اعتماد به ستاره‌های جوان آن زمان از جمله فرشته کریمی، فرزانه توسلی، نسیم مقیمی و... افتخارآفرین برای فوتبال زنان ایران شد و تصاویر این دختران افتخارآفرین بر روی بیلبوردهای سطح شهر رفت. فروزان سلیمانی یا هر مربی دیگری که در سال‌های آتی قرار است روی نیمکت تیم ملی زنان ایران بنشیند، باید بداند در کنار بهره‌گیری از بازیکنان باتجربه، این تیم نیاز به پوست‌اندازی هم دارد. درخشش مارال در این تورنمنت این پیام واضح را برای تمام مربیان ملی در سطوح مختلف داشت: اگر با وجود از دست دادن جام قهرمانی و ناکامی در مسیر هت‌تریک، از این موضوع درس گرفته باشیم و برای حضور در تورنمنت‌های آتی به جوانان اعتماد بیشتری کنیم، احتمالاً شاهد نتایج به مراتب بهتری خواهیم بود.