خراسان/ برخلاف سایر طعم‌های اصلی، پژوهشگران هنوز به‌طور کامل سازوکار گیرنده‌های طعم ترش یا دلایل تفاوت شدت ترشی برخی اسیدها نسبت به بقیه را درک نکرده‌اند. مشابه با تلخی، تشخیص طعم ترش نیز برای بقا اهمیت دارد؛ چراکه می‌تواند به شناسایی غذاهای فاسد یا خراب‌شده کمک کند. با این حال، ترش بودن همیشه به معنی ناسالم یا خطرناک بودن غذا نیست. در واقع، بسیاری از غذاهای ترش سرشار از ترکیبات گیاهی آنتی‌اکسیدان هستند که از سلول‌های بدن در برابر آسیب‌ها محافظت می‌کنند. در این‎جا، با چهار ماده غذایی ترش و جمع‌کننده لب آشنا می‌شویم که می‌توانند به رژیم غذایی سالم شما اضافه شوند.

​​​​گوجه سبز؛ مبارزه با التهاب
وجود مقادیر بالای فیبر در گوجه سبز باعث بهبود فعالیت دستگاه گوارش می‌شود. از آن جا که گوجه سبز منبع غنی از ویتامین C و فیبر قابل هضم است، از یبوست و نفخ شکم جلوگیری می کند. همچنین خاصیت آنتی‌اکسیدانی گوجه سبز، بدن را در مقابل عوامل عفونی مقاوم و با التهاب و رادیکال‌های آزاد مخرب مقابله می‌کند.

مرکبات؛ تقویت سیستم ایمنی
در میان مرکبات، گریپ فروت، کامکوات، لیموترش و پرتقال بیشترین میزان ترشی را دارند. 
مرکبات منبع اصلی اسید سیتریک هستند که طعم ترش طبیعی ایجاد می‌کند. همچنین سرشار از ویتامین C است و برای تقویت سیستم ایمنی و سلامت پوست اهمیت دارد. مرکبات حاوی فیبر، ویتامین‌های گروهB، پتاسیم، منیزیم، فسفر و ترکیبات گیاهی ضدالتهاب نیز هستند.

تمر هندی؛ مقابلِ سنگ کلیه
تمر هندی میوه‌ای گرمسیری و بومی آفریقاست که از درخت تمر هندی به دست می‌آید. وقتی این میوه نارس است، گوشت آن سبز و بسیار ترش است. تمر هندی حاوی اسید سیتریک است، اما بیشتر طعم ترش آن به‌خاطر اسید تارتاریک است که خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد و می‌تواند به پیشگیری از سنگ کلیه کمک کند. از نظر تغذیه‌ای، تمر هندی منبع خوبی از ویتامین‌های گروهB ، منیزیم و پتاسیم است و به‌عنوان طعم‌دهنده در غذاها و چاشنی‌ها کاربرد دارد.

ریواس؛ محافظت‌کننده قوی
ریواس یک سبزی خاص است که طعم تند و ترش آن ناشی از غلظت بالای اسید مالیک و اسید اگزالیک است. به جز ویتامین K، ریواس از نظر ویتامین‌ها و مواد معدنی چندان غنی نیست، اما منبع خوبی از ترکیبات گیاهی آنتی‌اکسیدانی مانند آنتوسیانین‌هاست. آنتوسیانین‌ها آنتی‌اکسیدان‌های قوی‌ای هستند که رنگ قرمز درخشان به ساقه‌های ریواس می‌دهند و در محافظت از بدن در برابر بیماری‌هایی مانند بیماری قلبی، سرطان، چاقی و دیابت نوع ۲ نقش دارند.