فارس/ اقامتی متفاوت در خانه‌ای کاه‌گلی و خنک، بدون نیاز به کولر، تجربه‌ای اصیل از بوم‌گردی است که به آرام‌شدن، رهایی از دغدغه‌ها و حال خوب منتهی می‌شود.

به‌مناسبت روز بوم‌گردی و جایگاه این عنصر جذاب در گردشگری به اهمیت آن در سبک زندگی و سفر پرداخته می‌شود.

بوم‌گردی، نوعی گردشگری مسئولانه است که طی آن افراد با سفر به جاذبه‌های طبیعی، علاوه بر لذت‌بردن و شناخت طبیعت، در حفظ محیط‌زیست نیز نقش‌آفرینی می‌کنند، در این نوع سفر، به‌جای آسیب رساندن به سبک زندگی و منابع محلی، گردشگران به پایداری، بهبود کیفیت زندگی مردم منطقه کمک می‌کنند.

آخرین آمار تعداد بوم‌گردی‌های استان یزد که مربوط به سال ۱۴۰۱ است و مرکز آمار ایران منتشر کرده تعداد واحد‌های بوم‌گردی را در استان ۲۲۶ واحد اعلام کرده است.

اقامتگاه‌های بوم‌گردی به خانه‌هایی می‌گویند که با بافت سنتی و سبک معماری قدیمی جامعه محلی ساخته شده است.

مانند اقامتگاه‌هایی که در شمال کشور و در دل طبیعت ساخته شده و مصالح آن را اغلب چوب تشکیل داده است و یا اقامتگاه‌هایی که در مناطق کویری و جنوبی با دیوارهای کاه‌گلی، سقف‌هایی با تیرک‌های چوبی، تنور نان‌پزی و حوض آب ساخته شده‌اند.
 
بوم‌گردی فرصتی برای بازگشت به سادگی و آرامش
مسئول اداره این اقامتگاه‌ها به طور معمول بومیان منطقه هستند و غذاهایی که در اختیار مسافران قرار می‌گیرد، غذاهای محلی همان منطقه است.

تزیینات داخلی خانه‌ها کاملاً منطبق با سبک قدیم بوده و معمولاً در محوطه اقامتگاه‌های بوم‌گردی، صنایع‌دستی و هنر دستان مردم محلی منطقه نیز به چشم می‌خورد.

هدف اساسی در بوم‌گردی، بودن در طبیعت و لذت‌بردن از مناظری است که در یک زیست‌بوم خاص وجود دارد، در حقیقت بازگشت به خود و آرام‌کردن روح پریشان از آشفتگی زندگی مدرن همان جاذبه‌ای است که علاقه‌مندان را به سمت این گونه گردشگری و اقامت در اقامتگاه‌های بوم‌گردی، به‌عنوان مهم‌ترین زیرساخت، سوق می‌دهد.

بنابراین، بوم‌گردی فرصتی برای بازگشت به‌سادگی، تجربه زندگی بومی و هم‌زیستی با طبیعت است؛ پیشنهاد می‌شود جهت رهایی از دغدغه‌ها و فاصله‌گرفتن از هیاهوی زندگی شهری، این نوع سفر آرام و مسئولانه را تجربه کنید.