فرهیختگان/ دانش اقباشاوی، کارگردان «اسفند» در گفت‌وگو با «فرهیختگان»:
خدا رحمت کند پدربزرگم، پدرِ پدرم را. او متولد ۱۲۹۹ بود و در شهریور ۱۳۲۰ در آبادان سرباز نیروی دریایی بود. او جمله‌ای گفت که اکنون آویزۀ گوش من است و تا لحظۀ مرگ نیز خواهد بود و هیچ فیلسوف و دانشمندی نمی‌تواند مرا جز این قانع کند. او می‌گفت: «ببین پسر! ما سرباز بودیم؛ سه روز جنگ شد، هشت سال قحطی آمد و آن حکومت [پهلوی اول] نیز با تمام تشکیلات نظامی‌اش منهدم شد. اما اکنون هشت سال جنگ شده است و نه‌تنها قحطی نیامده، بلکه برای جنگ‌زده‌ها و خانواده‌ها جیرۀ خوراکی شامل پتو، پنیر بلغاری، صابون، پودر رخت‌شویی، شکر، چای و حتی سیگار می‌فرستند و ماهانه پنج هزار تومان نیز به هر خانواده پرداخت می‌کنند. 
در دوران جنگ جهانی دوم خاک‌اره در آرد می‌ریختند. در همان تهاجم متفقین که سرجمع سه روز طول کشید، کشور تسلیم شد و اقتصاد و اخلاق مردم، همه‌چیز از هم پاشید و قحطی و بیماری به وجود آمد. تو نباید از این مرد بزرگ (منظورش امام عزیز بود) دست بکشی. امام خمینی توانست هشت سال این کشور را نگه دارد و اتفاقی رخ ندهد.