این زن که پس از اینکه شوهر خود را از دست داد برای امرار معاش و سیر کردن شکم فرزنداش به این کار روی آورده است، اما در حین کار با چالش‌های زیادی مواجه می‌شود.

وی می‌گوید: من در حین کار با چالش‌هایی مواجه می‌شوم، برخی از افراد برگه‌هایی را به سمت من پرتاب می‌کنند که شماره تلفنشان روی آن نوشته شده است، برخی دیگر به من می‌خندند، مسخره ام می‌کنند و از من سوءاستفاده می‌کنند.

من به آن‌ها می‌گفتم که من اینجا هستم که فقط کار کنم و کفش‌ها را واکس بزنم، به آن‌ها می‌گویم که مشکل شما با من چیست؟

وی گفت: خطاب به آن‌ها می‌گویم که اگر می‌خواهی کفش هایت را پاک کنم، می‌کنم و اگر نه اشکالی ندارد، اما خواهش می‌کنم از این کلمات استفاده نکن!

مردم بد می‌گویند، چون من زنی هستم که برقع پوشیده در خیابان نشسته ام باید چکار کنم؟ اینجا خانه من است و این زندگی من است، اگر کار نکنم چگونه به فرزندانم غذا بدهم و نان دربیاورم؟

طالبان پس از مسلط شدن بر افغانستان اعلام کرد که زنان نباید بدون محرم از خانه‌ بیرون شوند و باید رو‌ی خود را بپوشانند. 

گروه طالبان برخلاف تعهدات اولیه خود مدارس متوسطه دختران را با وجود تقاضاهای مکرر داخلی و بین‌المللی بسته نگه داشته است.

جامعه بین المللی گفته است که اگر طالبان در پی کسب مشروعیت بین‌المللی است، باید رویکرد سخت‌گیرانه خود را در مقابل زنان تغییر دهد. اما طالبان می‌گوید که به حقوق زنان بر اساس تفسیری که از شریعت اسلامی دارند، احترام قائل است.

سیاست‌های سختگیرانه طالبان در قبال زنان و دستور صادر شده در ماه دسامبر که زنان را از فعالیت در سازمان‌های غیردولتی منع می‌کرد، باعث شد که بسیاری از سازمان‌های فعال در اموربشردوستانه در اعتراض به این تصمیم فعالیت‌هایشان را به حالت تعلیق درآوردند.

سازمان ملل متحد اعلام کردi که با فروپاشی دولت تحت حمایت ایالات متحده در افغانستان و تسلط طالبان بر این کشور، تعداد افغان‌های فقیر تقریبا دو برابر شده و به ۳۴ میلیون نفر رسیده است.