رکنا/ صبح روز ششم خرداد ۱۴۰۴، چهار قایق ماهیگیری از بوشهر روانه دریا شدند تا صیدی ساده و چندروزه داشته باشند؛ اما این سفر، با ورود ناخواسته قایق‌ها به آب‌های عربستان و بازداشت ۱۵ صیاد همراه شد. حالا خانواده‌های آنها در بوشهر و شهرهای جنوبی در انتظار خبری از سفارت و وزارت امور خارجه‌اند، در حالی که یکی از دختران آنها می‌گوید: «پدرم فقط خواب بود؛ همین.»

جریان آب و سرنوشت

یکی از دختران صیادان بازداشت‌شده ( علی زیارتی ) می‌گوید: «پدرم بازنشسته آموزش و پرورش است، برای تأمین معاش رفته بود صید. قایق‌ها لنگر انداخته بودند، اما جریان شدید آب باعث شده وقتی خواب بودن، قایق ناخواسته وارد آب‌های عربستان شود. هیچ‌کدام از ملوان‌ها حتی تور هم نداشتند، فقط با قلاب ماهی می‌گرفتند. نه تلفن ماهواره‌ای همراهشان بوده، نه تجهیزات پیشرفته؛ فقط چند مرد خسته و خواب‌زده.»

به گفته او، در لحظه بازداشت، تمام سرنشینان قایق‌ها در خواب بودند. گارد ساحلی عربستان آنها را بازداشت کرده و به شهری در نزدیکی منطقه موسوم به "الخلیج" منتقل کرده است.

این دختر ادامه می‌دهد: «همان روز، بقیه قایق‌ها که از دور دیدن گارد ساحلی عربستان آمده، سریع به ما و سپاه خبر دادند. گفتن طی ۴۸ تا ۷۲ ساعت آزاد می‌شوند، ولی حالا چند روزه هیچ خبری نیست. ما همان شب تصمیم گرفتیم مدارک را ببریم سفارت، ولی افتاد به پنجشنبه و جمعه، و امروز شنبه مدارک را بردیم دفتر وزارت خارجه در بوشهر. گفتند می‌فرستند برای سفارت عربستان.»

او با صدایی بغض‌آلود می‌گوید: « گفتند پیگیری می‌کنند ولی معلوم نیست سه ماه طول بکشد یا شش ماه تا آزاد شوند»

مادربزرگی بیمار و ۱5 خانواده چشم‌انتظار

در حال حاضر، ۱۵ صیاد در بازداشت‌اند؛ یکی‌شان هنوز به ۱۸ سال نرسیده است. خانواده‌ها در شرایطی نابسامان‌اند. این دختر می گوید: «مادربزرگم مریض است، 15خانواده اینجا گرفتار شدند. هیچ‌کس نمی‌داند چقدر باید صبر کنیم. صیادان بی‌گناهند. فقط خواب بودن... فقط خواب بودن.»

مرزهای ناپیدای دریا

این اتفاق بی‌سابقه نیست. هر از چند گاه، جابه‌جایی‌های جزئی در مرزهای آبی خلیج فارس، آن‌هم با قایق‌های سنتی و تجهیزات ابتدایی، می‌تواند سرنوشت چندین انسان را دگرگون کند. این صیادان، نه قاچاقچی‌اند، نه متجاوز؛ تنها کارگرانی‌اند با تن‌پوشی از خستگی و چشمانی بسته بر پهنه بی‌رحم دریا.

اکنون، چشم خانواده‌ها به یک چیز است: واکنش فوری دیپلماتیک. هر ساعت، هر روز، برای این ۱۵ صیاد خواب‌زده، می‌تواند معنای زندان، اتهام یا فراموشی باشد. و برای خانواده‌هایشان، هر روز یک اضطراب دیگر.