«بیل اتکینسون»(Bill Atkinson) طراح رایانه شرکت «اپل» و خالق نرم‌افزاری که رویکرد بصری متحول‌کننده رایانه‌های «لیزا»(Lisa) و «مکینتاش»(Macintosh) این شرکت را امکان‌پذیر ساخت و این دستگاه‌ها را برای میلیون‌ها کاربر بدون مهارت‌های تخصصی قابل دسترس کرد، در ۷۴ سالگی از دنیا رفت.

به نقل از نیویورک تایمز، خانواده اتکینسون در یک پست فیسبوک اعلام کردند که علت مرگ او سرطان پانکراس بوده است.

«ویلیام دانا اتکینسون»(William Dana Atkinson) در ۱۷ مارس ۱۹۵۱ در شهر لوس گاتوس ایالت کالیفرنیا به دنیا آمد. او سومین فرزند از هفت فرزند «جان اتکینسون»(John Atkinson) متخصص بیهوشی و «اتل دانا اتکینسون»(Ethel Dana Atkinson) متخصص زنان و زایمان بود.

اتکینسون، لایه نرم‌افزاری بنیادی «QuickDraw» را برنامه‌نویسی کرد که برای رایانه‌های لیزا و مکینتاش استفاده می‌شد. این نرم‌افزار که از مجموعه برنامه‌های کوچک تشکیل شده بود، امکان نمایش کارآمد شکل‌ها، متن و تصاویر را روی صفحه نمایش فراهم می‌کرد.

برنامه‌های QuickDraw در سخت‌افزار رایانه‌ها تعبیه شده بودند و یک رابط کاربری گرافیکی متمایز را ارائه می‌دادند که یک دسکتاپ شبیه‌سازی‌شده را نمایش می‌داد و آیکون‌های پوشه‌ها، فایل‌ها و برنامه‌های کاربردی را نیز به نمایش می گذاشت.

اتکینسون به خاطر اختراع بسیاری از جنبه‌های کلیدی محاسبات گرافیکی مانند حرکت «دابل کلیک» که به کاربران امکان می‌دهد فایل‌ها، پوشه‌ها و برنامه‌ها را با دو بار کلیک متوالی روی دکمه ماوس باز کنند، شناخته می‌شود.

شاهکارهای برنامه‌نویسی اتکینسون در «سیلیکون ولی» مشهور بودند. «استیو پرلمن»(Steve Perlman) که در جوانی مهندس سخت‌افزار اپل بود و از نرم‌افزار اتکینسون برای طراحی اولین مکینتاش رنگی استفاده کرد، گفت: نگاه کردن به کد او مانند نگاه کردن به سقف «کلیسای سیستین»(Sistine Chapel) بود. کد او فوق‌العاده بود. این همان چیزی بود که مکینتاش را ممکن ساخت.

اتکینسون نویسنده دو مورد از مهم‌ترین برنامه‌های اولیه نوشته‌شده برای مکینتاش نیز بود. یکی از این برنامه‌ها موسوم به «MacPaint»، یک برنامه نقاشی دیجیتال بود که با مکینتاش اصلی ارائه می‌شد و به کاربر امکان می‌داد تا تصاویر را روی صفحه نمایش ایجاد و تنظیم کند و همه چیز را تا سطح پیکسل‌های نمایشگر تحت کنترل درآورد.

کاربران عادی بدون مهارت‌های تخصصی می‌توانستند نقاشی‌ها، تصاویر و طرح‌ها را مستقیماً روی صفحه رایانه ایجاد کنند. این برنامه، مفهوم «پالت ابزار» را معرفی کرد که مجموعه‌ای از آیکون‌های قابل کلیک برای انتخاب قلم‌موها، خودکارها و مدادها بود.

اتکینسون پس از معرفی مکینتاش، برنامه‌ای را طراحی کرد که متن، تصاویر و ویدئو را به طور یکپارچه در یک پایگاه داده ساده در هم می‌آمیخت. این تجربه به ابداع نرم‌افزار «هایپرکارد»(HyperCard) اپل کمک کرد. این برنامه که اولین بار به طور مستقل توسط «تد نلسون»(Ted Nelson) و «داگلاس انگلبارت»(Douglas Engelbart) پیشگامان حوزه رایانه طراحی شد، قرار بود به افراد غیر برنامه‌نویس امکان دهد تا به راحتی اطلاعاتی را که توسط لینک‌های دیجیتالی معروف به ابرمتن به هم متصل می‌شوند، گردآوری کنند. اتکینسون پس از ملاقات با انگلبارت، میان‌برهای کلید فرمان را اضافه کرد تا قدرت محاسباتی بیشتری را در اختیار آنها قرار دهد.

اتکینسون در «دانشگاه واشنگتن» مشغول تحصیل در مقطع دکتری نوروبیولوژی بود که «استیو جابز»(Steve Jobs) او را متقاعد کرد تا به عنوان پنجاه‌ویکمین کارمند اپل مشغول به کار شود.

در اوایل دهه ۱۹۸۰ زمانی که جابز رهبری گروه کوچکی از طراحان جوان نرم‌افزار و سخت‌افزار را برای ساخت رایانه مکینتاش بر عهده داشت، او و اتکینسون عملاً جدایی‌ناپذیر بودند، اما وقتی جابز در سال ۱۹۸۵ مجبور به ترک اپل شد و شرکت رایانه‌ای جدیدی را به نام «نکست»(Next) تأسیس کرد، اتکینسون با استناد به تعهدش به پروژه هایپرکارد از ترک اپل خودداری کرد. جابز به راحتی طرد شدن را تحمل نمی‌کرد و رابطه آنها برای چند سال به سردی گرایید.

اتکینسون روی پروژه هایپرکارد کار می‌کرد و شرط گذاشت که این محصول در ابتدا بدون هیچ هزینه اضافی همراه با مکینتاش توزیع شود.

در یکی از تبلیغات اولیه اپل برای مکینتاش، اتکینسون خود را ترکیبی از یک هنرمند و یک مخترع توصیف کرد.