قدس آنلاین/این محاصره باید شکسته شود؛ از دریا اگر نشد، از طریق زمینی یا حتی هوایی باید این اتفاق بیفتد.

پیام راه افتادن کاروان خودرویی «الصمود» به مقصد گذرگاه رفح دقیقاً در همان روزی که «مادلین» در دریا توقیف شد، همین است. دوشنبه ۹ ژوئن دقیقاً در همان روزی که قایق بادبانی مادلین توسط ارتش اسرائیل توقیف و ۱۲ سرنشین آن به جرم تلاش برای رساندن اقلام ضروری اولیه به غزه ربوده شدند، کاروان زمینی «الصمود» متشکل از ده‌ها اتوبوس و نزدیک به ۱۰۰خودرو از تونس راه افتادند تا محاصره تحمیلی صهیونیست‌ها بر نوار غزه را بشکنند.

این پیوستگی میان دو کاروان که بلافاصله یکی پس از دیگری و به دو شیوه مختلف به سمت سرزمین‌های اشغالی راه افتادند تا محاصره را بشکنند، بی‌شک برای صهیونیست‌ها خوشایند نخواهد بود، چرا که تا پیش از این اگر فاصله میان این تلاش‌ها چند سال و ماه بود، حالا به روزها کشیده شده است. نکته‌ای که وائل نوار، یکی از سخنگوهای این کاروان نیز در گفت‌وگو با الجزیره به‌صراحت به آن اشاره می‌کند: «کاروان مقاومت پایان راه نبوده، بلکه آغاز یک جنبش بلندمدت برای اتصال غزه به جهان خارج، از طریق ایجاد یک پل انسانی دائمی است. این سفر زمینی، آغازی برای سفرهای متوالی آینده در چارچوب پروژه‌ای بزرگ‌تر است».

کاروان «الصمود» که به معنای پایداری و مقاومت است برای رسیدن به رفح باید مسیری زمینی را از طریق کشورهای تونس، لیبی و مصر طی کند. از جنبه دیپلماتیک، سرپرستان کاروان گزارش داده‌اند که با سفارت مصر در تونس تماس گرفته‌اند و هنوز هیچ تصمیم رسمی در مورد اجازه ورود کاروان به خاک مصر صادر نشده است.

شاید این اجازه هیچ‌گاه صادر نشود ولی همان‌طور که دکتر محمدامین بن نور، سرپرست کمیته پزشکی این کاروان به آن اشاره کرده است «وقت آن رسیده مردم با عزت و عزم راسخ اقدام کنند و منتظر اجازه دولت‌های شکست‌خورده و رژیم‌های بی‌کفایت نمانند».