ورزش 3/طرفداران فوتبال به خصوص در پرتغال این سوال را مطرح می‌کنند که آیا ویتینیا جانشین کریستیانو رونالدو خواهد شد؟

بله، ممکن است این اتفاق بیفتد. پس از دورانی که فوتبال جهان زیر سلطه موجودات ماورایی قرار داشت، حالا پرتغال بار دیگر در آستانه لمس پرافتخارترین جایزه انفرادی جهان فوتبال قرار گرفته است.
برای بیش از یک دهه، فوتبال بین دو جهان جریان داشت: جهان لیونل مسی و جهان کریستیانو رونالدو. دو پدیده‌ای که غیرممکن را به امری عادی تبدیل کردند، رکوردها را مثل آب خوردن می شکستند و با عملکردی که منطق زمان را به چالش کشید، بر فوتبال جهان سلطه یافتند.
برای پرتغال، آن سال‌ها واقعاً دوران طلایی بودند؛ دورانی که با نیروی اراده، جاه‌طلبی بی‌حد و استعداد غیرقابل تکرار کریستیانو رونالدو رقم خورد. فوق‌ستاره پرتغالی کشورش را به مرکز جهان فوتبال کشاند: پنج توپ طلا، آقای گل تاریخ لیگ قهرمانان اروپا، رکورددار گلزنی در سطح ملی و تنها بازیکنی که در پنج یورو و پنج جام جهانی گل زده است. میراث او جاودانه و بی‌رقیب است.

در سال ۲۰۲۴، سلطه‌ای که بیش از یک دهه دوام داشت، سرانجام شکسته شد. رودری، هافبک منچسترسیتی و تیم ملی اسپانیا، برنده توپ طلا شد. او سومین بازیکن از سال ۲۰۰۷ بود که جلوتر از مسی یا رونالدو این عنوان را به دست آورد.
درست است که انتخاب برنده توپ طلا همیشه با اجماع همراه نیست. نام‌هایی چون تونی کروس، نیمار، وسلی اشنایدر و ایکر کاسیاس بارها بحث‌هایی درباره معیارها و شفافیت این جایزه مطرح کرده‌اند. با این حال، توپ طلا همچنان معتبرترین جایزه فردی در دنیای فوتبال باقی مانده است.
و در سال ۲۰۲۵، چه کسی می‌تواند راه رودری را ادامه دهد؟ تنها یک نام واقعاً می‌درخشد: ویتینیا.

در سالی که پر از ستارگان درخشان و آمارهای خیره‌کننده بود، بازیکنانی چون ویتینیا ارزشمندتر از همیشه به چشم آمدند. فصل او با پیراهن پاری‌سن‌ژرمن و تیم ملی پرتغال، نمونه‌ای از هوش تاکتیکی، سادگی مؤثر و ثبات در بالاترین سطح بود.
ویتینیا نه با دریبل‌های تماشایی در ویدیوهای وایرال دیده می‌شود، نه اغلب گل‌هایی می‌زند که استادیوم را منفجر کند. اما فوتبال را برای اطرافیانش شفاف‌تر و روان‌تر می‌کند. بازیکنی کم‌حرف اما همیشه تأثیرگذار؛ یک رهبر مدرن در زمین که تیم را در هماهنگی کامل نگه می‌دارد.
از نظر فنی کاملاً پخته است، تصمیم‌هایش سریع و دقیق‌ هستند. بازی را طوری می‌خواند که تنها معدودی از بازیکنان در جهان چنین توانایی‌ای دارند. گرچه از نظر فیزیکی هیکل بزرگی ندارد اما با استقامت، شدت و جسارت در برابر هر حریفی می‌ایستد؛ چه در لیگ قهرمانان، چه در سطح ملی.
همان‌طور که کسی زمانی گفته بود: در فوتبال، آن‌هایی که بهترین تصمیم‌ها را می‌گیرند، بهترین بازی را انجام می‌دهند. و ویتینیا تصمیم‌هایی می‌گیرد که کمتر کسی در حد اوست.

آمار بخشی از داستان را روایت می‌کند: ۷ گل و ۶ پاس گل در ۵۹ مسابقه. شاید در نگاه اول ساده به نظر برسد، اما آن‌هایی که بازی‌های او را دیدند، می‌دانند: ویتینیا مغز متفکر تیم قهرمان اروپا یعنی پی‌اس‌جی بود و نیروی محرکه تیم ملی پرتغال که در فینال لیگ ملت‌ها، تیم قدرتمند اسپانیا با لامین یامال را شکست داد.
این افتخار می‌تواند در مسیر کسب توپ طلا تعیین‌کننده باشد. چراکه علاوه بر سه‌گانه داخلی با پاری‌سن‌ژرمن (قهرمانی در لیگ، جام حذفی و سوپرجام فرانسه)، علاوه بر فتح لیگ قهرمانان اروپا، ویتینیا یک جام بین‌المللی هم با تیم ملی کسب کرد. دستاوردی که او را یک گام جلوتر از رقبا قرار می‌دهد.
برای مثال، عثمان دمبله فصل درخشانی در پاریس داشت و ۳۵ گل زد و ۱۴ پاس گل هم ارسال کرد. لامین یامال، پدیده ۱۷ ساله بارسا و اسپانیا، ۲۱ گل و ۲۲ پاس گل به ثبت رساند و فصلی خیره‌کننده رقم زد. اما هیچ‌کدام از آن‌ها به اندازه ویتینیا چنین تأثیرگذاری کامل و متعادلی هم در سطح باشگاهی و هم ملی نداشتند.

حتی سرسخت‌ترین منتقدان نیز به‌تدریج قانع شده‌اند. لوکا مودریچ صراحتاً گفت: «فصل فوق‌العاده‌ای داشت. او یک بازیکن ایده‌آل است، غیرقابل جایگزین است و در کار با توپ فوق العاده است. به نظرم، بهترین هافبک فصل ۲۰۲۴-۲۵ بود. یکی از بهترین‌ها، اگر نگوییم بهترین در جهان.»
تیری آنری اما شاعرانه‌تر صحبت کرد: «ویتینیا انگار یک ورزش متفاوت بازی می‌کند. او کنترل ریتم و ضرباهنگ بازی را طوری در دست دارد که هیچکس دیگری نمی تواند آن را تکرار کند.»
حالا باید دید آیا فوتبال جهان آماده است بازیکنی را به رسمیت بشناسد که نه با حرکات نمایشی، بلکه با هنر سادگی می‌درخشد؟ اگر پاسخ «بله» باشد، توپ طلای ۲۰۲۵ از حالا صاحب دارد.
نامش ویتینیاست و او فوتبال را در بالاترین سطح بازی می‌کند.
در ۲۲ سپتامبر، در تئاتر دو شاتله پاریس، مشخص خواهد شد که چه کسی شصت‌ونهمین توپ طلا را بالای سر می‌برد. تا آن زمان، بحث می‌کنیم، حدس می‌زنیم و رویا می‌سازیم. چون در نهایت، توپ طلا همیشه فقط درباره آمار نیست؛ درباره روایت‌هاست.
و در سال جاری، هیچ روایتی به زیبایی داستان ویتینیا نیست.