ورزش 3/وینیسیوس جونیور آماده است تا تحت هدایت ژابی آلونسو بار دیگر به دوران اوجش برگردد.
 مدتی نه چندان دور بود که هر بار وینیسیوس جونیور پا به میدان می‌گذاشت، دنیا نفس‌ها را در سینه حبس می‌کرد تا شاهد نمایش تازه او باشد. اما فوتبال مثل زندگی، مسیر مستقیمی ندارد. این فصل برای او بهترین نبوده است، هرچند آمارش (۲۱ گل و ۱۸ پاس گل) چندان هم چهره بدی از او نشان نمی‌دهد.
با این حال، فوتبال او همیشه چیزی فراتر بود. جرقه‌ای که گاهی خاموش به نظر می‌رسید، با تردیدهایی بیش از اطمینان‌ها، نگاه‌های انتقادی بیشتر از آغوش‌ها و عدم درک متقابل با کیلیان امباپه که خلاصه‌ای از سقوط رئال مادرید را در طول این فصل رقم زد.
پس از اولین جلسه تمرینی‌اش در میامی، این بازیکن برزیلی اعتراف کرد: «مشتاق هستیم این اولین جام جهانی باشگاه‌ها را فتح کنیم چون مردم هرگز اولین قهرمانی را فراموش نمی‌کنند و این تنها جامی است که رئال مادرید در اختیار ندارد.»
این صحنه نمی‌توانست نمادین‌تر از این باشد: جام جهانی باشگاه‌ها. تنها عنوانی که در کلکسیون افتخارات سفیدپوشان نیست و همین امر انگیزه مضاعفی به تمامی این تیم می‌دهد تا این فهرست پایان‌ ناپذیر جام‌ها را کامل‌تر کنند. فرصتی برای نشان دادن به جهان و به خودش، که وینیسیوس چیزی را از دست نداده است... او تنها برای بازگشتش آماده می‌شود.

کلانتر جدید شهر مادرید
درک این که چیزی واقعیت پیدا کرده است با پذیرش آن یکسان نیست. درک کردن لحظه‌ای روی می‌دهد و گاهی همچون سطلی آب سرد است. این همان چیزی بود که برای وینیسیوس پس از پیوستن به این تیم در پالم بیچ اتفاق افتاد. فرآیند عمیق‌تر و تدریجی‌تر پذیرش، زمانی طولانی‌تر از حد معمول به خودش گرفت، زمانی که با پدر فوتبالی‌اش در برزیل دیدار کرد.
کارلو آنچلوتی دیگر روی نیمکت رئال حضور ندارد و حالا زمان حرکت رو به جلو فرا رسیده است. حافظه او همیشه به یاد خواهد داشت که این مربی ایتالیایی کسی بود که به او اعتماد کرد، آزادی شکوفا شدن به او داد و در زمان‌هایی که نورافکن‌ها بیش از آن که بدرخشند، می‌سوختند، مراقبش بود. وینیسیوس برای وداع با کارلتو نوشت: «تو همیشه از من محافظت کردی.»
حالا کلانتر جدیدی به رئال مادرید آمده است. ژابی آلونسو وارد می‌شود. رئیس جدید فلسفه‌ای جدید می‌آورد و همراه با آن، فرصتی نو برای شاهد بودن انفجاری دیگر از وینیسیوس. چرا که تنوع دیدگاه‌ها، درستی را به همراه می‌آورد. ژابی آلونسو توضیح می‌دهد: «می‌خواهیم هواداران به ما افتخار کنند، احساسات و شادی را منتقل کنیم. مردم برای لذت بردن به ورزشگاه بیایند. اگر بتوانیم این شعله را روشن کنیم، نیرویی غیرقابل توقف خواهیم بود.»
بر این اساس، وینیسیوس و ژابی آلونسو پیش‌ از این گفتگو کرده‌اند. آنها به یکدیگر وعده جادو نداده‌اند اما سخت کار کرده‌اند تا این باشگاه را پس از فصلی دشوار بازسازی کنند. هدف این است: بازی جاه‌ طلبانه و ارتباط با هواداران. این آغاز دوباره او است، نه وعده‌ای با واژه‌های توخالی بلکه سخن رهبری که از تغییر برای دستیابی به جهشی قطعی نمی‌ترسد.