ورزش 3/نیکولاس اوتامندی با زدن گل تساوی بنفیکا برابر بوکاجونیورز، انتقامش را از هواداران تیم آرژانتینی گرفت.
  مدافع بنفیکا در اولین بازی این تیم در جام جهانی باشگاه‌ها ستاره میدان بود. او با وجود هو شدن و تمسخر توسط هواداران بوکا، با گلزنی در لحظات پایانی، انتقام شیرینی گرفت. اوتامندی در گفت‌وگو با کلارین اعتراف کرد که این بازی برایش خاص بود.
اوتامندی گل دوم بنفیکا را به ثمر رساند و بازی را به تساوی کشاند؛ مسابقه‌ای که برای این مدافع مرکزی، هوادار پروپاقرص ریورپلاته، معنایی ویژه داشت. بوکا در اولین بازی خود در جام جهانی باشگاه‌ها مقابل بنفیکا به تساوی 2-2 رسید. در تیم پرتغالی، دو آرژانتینی، آنخل دی‌ماریا و نیکولاس اوتامندی، درخشیدند.
دی‌ماریا وقتی بنفیکا 2-0 عقب بود، هدایت کامبک تیم را بر عهده گرفت، اما اوتامندی، که علناً هواداری‌اش از ریور را اعلام کرده، نقش کلیدی در بازگشت تیم داشت. او باعث شد پنالتی برای بنفیکا گرفته شود و در نهایت با ضربه سر، گل تساوی را به ثمر رساند. او سپس به طرف سکوهای هوداران بوکا رفت و بدون هیچ حرکت خاصی آنها را تماشا کرد. واکنش‌ها به او طبعا تند بود.

این بازی برای اوتامندی، که سابقه بازی در ولزسارسفیلد را دارد و به‌تدریج عشقش به ریور را علنی کرده، بسیار خاص بود. هواداران بوکا از همان ابتدا با سوت و هو کردن او را هدف قرار دادند، گویی او با پیراهن ریور در زمین است. آنها حتی شعارهایی علیه ریور سر دادند، اما اوتامندی با گل تساوی در حالی که تیمش 10 نفره بود، پاسخ محکمی به آنها داد.
در 37 سالگی و با آرزوی بازی برای ریور، اوتامندی از گلزنی مقابل بوکا لذت برد، گویی گلی برای ریور زده است. او به کلارین گفت: «همه می‌دانند من هوادار ریور هستم. هر گلی که می‌زنم را جشن می‌گیرم، فرقی نمی‌کند مقابل چه تیمی باشد.» او در شبکه‌های اجتماعی نیز ویدیوی گلش را با فریادش مقابل هواداران بوکا به اشتراک گذاشت.
اوتامندی درباره بازی گفت: «شروع تورنمنت‌ها همیشه سخت است. هدف ما بازی خوب و پیروزی بود، اما برگرداندن نتیجه 2-0 کار بزرگی بود.» او که شایعه پیوستنش به ریور در اواسط سال شنیده می‌شود، درباره آینده‌اش گفت: «هنوز تصمیمی نگرفته‌ام، فعلاً از این تورنمنت لذت می‌برم.»

او همچنین از دی‌ماریا، که قصد بازگشت به روساریو سنترال را دارد، تمجید کرد: «او یک اسطوره است، نه فقط در آرژانتین، بلکه در جهان. بازگشتش به فوتبال آرژانتین شایسته تحسین است.» اوتامندی در میامی، کابوس بوکا شد.