اعتماد/متن پیش رو در اعتماد منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست

حسین نورانی‌نژاد| شکی در این واقعیت که اسراییل جنایتکارانه به ایران حمله کرده و امریکا هم ناجوانمردانه از اسراییل حمایت کرده، وجود ندارد. مساله اصلی و مهم امروز ایران هم حفاظت از وطن و مقاومت در برابر تهاجم رژیمی است که حقیقتا روی مغول را در تاریخ سفید کرده است. برای درک جنایت‌های اسراییل، کافی است نگاهی به کشتار و ویرانی این رژیم در فلسطین، لبنان و سوریه شود. شخصا هم از به کار بردن واژه‌هایی چون «دیدی گفتم...» بیزارم. اما برای عبور از بحران فعلی و درس گرفتن از همه اشتباهات گذشته لازم است نگاه به مسیر طی شده انداخته شود. جریان اصلاحات، جریانی است که طی سال‌های اخیر همواره تلاش کرده اصل حفظ تمامیت ارضی کشور و حفظ حقوق شهروندی مردم را در اولویت مطالبات خود قرار بدهد. با پایان دولت اصلاحات طی سال‌های 84 و 85 خورشیدی که شرایط کشور از منظر شاخص‌های اقتصادی نسبتا مطلوب بود و توسعه مناسبات ارتباطی ایران با جهان پیرامونی در وضعیت مناسبی قرار داشت، جریان اصلاحات تلاش کرد خطوط قرمز مدنظر خود را ارائه کند. زمانی جریان اصلاحات تلاش می‌کرد خطاب به تصمیم‌سازان و سیاستگذاران اعلام کند، خط قرمز ایران باید جلوگیری از ارسال پرونده هسته‌ای به شورای امنیت سازمان ملل باشد. تندروها، این جریان را متهم به ترسو بودن می‌کردند. روزها گذشت و پرونده ایران در شورای امنیت سازمان ملل مطرح شد. در ادامه جریان اصلاحات و دلسوزان کشور تلاش کردند خطوط قرمز کشور حول موضوع عدم صدور قطعنامه‌های شدیداللحن علیه ایران باشد، باز هم عده‌ای اطلاح‌طلبان را نواختند و آنان را متهم به همسویی با دشمن کردند. روزها از پی هم گذشتند و 6 قطعنامه تند علیه ایران صادر شد. در ادامه تلاش شد پرونده ایران ذیل فصل هفتم قرار نگیرد، باز هم به این هشدارها بی‌توجهی شد تا پرونده ایران ذیل فصل هفتم قرار بگیرد. سال 92 جریان اصلاحات با مشارکت مردم، تلاش کرد دولتی سر کار بیاید که مذاکرات را دنبال و ایران از ذیل فصل 7 خارج کند. برجام اجرایی شد و دلسوزان و عقلای کشور درخواست کردند از رفتار حاشیه‌ساز پرهیز شود تا برجام نهادینه شود. 

باز هم به این ضرورت‌ها بی‌توجهی شد تا جایی که ترامپ فرصت و بهانه پیدا کرد و از برجام خارج شد. امروز اما موضوع از مباحث قبلی گذشته و خط قرمز تصمیم‌سازان باید حول محور 1) حفظ جان مردم، 2) حفظ زیرساخت‌ها و3) حفظ تمامیت ارضی کشور باشد.

همه باید تلاش کنند تا از این خطوط قرمز حفاظت و پاسداری شود. برای عبور از این بحران باید فرصت برای جریانات و افرادی فراهم شود که می‌توانند به کشور برای عبور از این بحران کمک کنند. برای عبور از بحران فعلی باید شیوه‌های مدیریتی جدیدی تدارک دیده شود. مدیرانی که رویکردهای افراطی و تند دارند نمی‌توانند خطوط قرمز مورد نظر دلسوزان و نخبگان و مردم را محقق کنند.

 برای حفظ ایران باید تصمیمات عاجل، فوری و سریعی اتخاذ شود. متاسفانه همه پیش‌بینی‌هایی که تندروها داشتند به نتیجه نرسید و همه پیش‌بینی‌هایی که دلسوزان و اصلاح‌طلبان داشتند، محقق شده است. امروز موجودیت ایران، جان و زندگی و عزت مردم و زیرساخت‌های کشور باید خط قرمز ایران باشد. ایرانی که باید تا همیشه تاریخ باشد و به بشریت از حقیقت تلاش‌های مردان و زنانی بگوید که همواره صلح‌طلبی، لبخند و بهروزی را مدنظر داشته‌اند. امروز ایران بیشتر از هر زمان دیگری نیازمند تدبیر، از خود گذشتگی و عقلانیت است.