صدا و سیما/ در فصل گرما و تابستان تعریق زیاد می‌تواند به عاملی آزاردهنده تبدیل شود.

تعریق بیش از حد می‌تواند حتی در حالت استراحت و بدون هیچ دلیل واضحی مانند گرما یا فعالیت بدنی رخ دهد. دلایل این وضعیت چیست و چگونه با آن مقابله کنیم؟

تعریق بیش از حد می‌تواند کیفیت زندگی فرد را به میزان قابل توجهی مختل کند، زیرا تعریق بیش از حد می‌تواند منجر به مشکلاتی در بسیاری از جنبه‌های زندگی شود. این به نوبه خود اغلب باعث اضطراب و انزوای اجتماعی می‌شود.

 دو نوع از این بیماری وجود دارد: تعریق بیش از حد اولیه و ثانویه. نوع ۱ با استعداد ژنتیکی مرتبط است و معمولاً در دوران کودکی یا نوجوانی ظاهر می‌شود. این بیماری با تعریق متقارن، به عنوان مثال، در هر دو کف دست یا پا مشخص می‌شود.

هایپرهیدروز ثانویه در نتیجه سایر بیماری‌ها یا عوامل خارجی ایجاد می‌شود. علل احتمالی شامل اختلالات غدد درون ریز (پرکاری تیروئید، دیابت)، عفونت‌ها (سل)، تومورها، یائسگی یا مصرف برخی دارو‌ها از جمله دارو‌های ضد افسردگی و تب بر است. برخلاف تعریق بیش از حد اولیه، تعریق بیش از حد ثانویه می‌تواند موضعی باشد یا کل بدن را درگیر کند.

علاوه بر تعریق زیاد، بیماران ممکن است از آسیب پوستی، بوی بد و حتی عفونت‌های قارچی رنج ببرند. برای تشخیص دقیق علت، پزشک توصیه می‌کند برای معاینه به متخصص پوست مراجعه کنید و در صورت لزوم آزمایش‌های اضافی مانند آزمایش ید و نشاسته یا آزمایش خون برای هورمون‌ها و سطح گلوکز تجویز کند. در برخی موارد، ممکن است لازم باشد با متخصص غدد درون ریز یا متخصص مغز و اعصاب مشورت کنید.

درمان تعریق بیش از حد به شکل و محل آن بستگی دارد. روش‌های مؤثر شامل ضد تعریق‌های مخصوص حاوی کلرید آلومینیوم، روش‌های یونیزاسیون، تزریق سم بوتولینوم و در موارد شدید، جراحی است. برای جلوگیری از تعریق بیش از حد ثانویه، کنترل بیماری زمینه‌ای که باعث تعریق می‌شود، مهم است.

برای کاهش علائم هایپرهیدروز، پزشک توصیه می‌کند لباس‌هایی از جنس پارچه‌های طبیعی بپوشید، از استرس دوری کنید، مصرف غذا‌های تند، قهوه و الکل را محدود کنید و به طور منظم فعالیت بدنی متوسط داشته باشید. به بیمارانی که دوره درمان را گذرانده‌اند نیز توصیه می‌شود که اقدامات پیشگیرانه را طبق دستور پزشک، به صورت دوره‌ای تکرار کنند تا از بدتر شدن وضعیت جلوگیری شود.